Nazwisko mężczyzny (pan) - SZURAN |
---|
Mianownik (kto?) : Szuran |
To jest Jan Szuran. |
Dopełniacz (kogo?) : Szurana |
Na spotkaniu zabrakło Jana Szurana. |
Celownik (komu?) : Szuranowi |
Janowi Szuranowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Szurana |
Nikt tam nie widział Jana Szurana. |
Narzędnik (z kim?) : Szuranem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szuranem. |
Miejscownik (o kim?) : Szuranie |
Nie rozmawiamy o Janie Szuranie. |
Wołacz (o!): Szuranie |
Mój drogi Janie Szuranie. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZURANNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szuran |
Autorką artykułu jest Ewa Szuran. |
Dopełniacz (kogo?) : Szuran |
Udałem się po poradę do Ewy Szuran. |
Celownik (komu?) : Szuran |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Szuran. |
Biernik (kogo?) : Szuran |
Wszyscy lubią Ewę Szuran. |
Narzędnik (z kim?) : Szuran |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szuran. |
Miejscownik (o kim?) : Szuran |
Koleżanki plotkowały o Ewie Szuran. |
Wołacz (o!): Szuran |
Mylisz się Ewo Szuran! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZURANRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Szuranowie, depr. Szurany |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Szuranowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Szuranów |
Sprawa Ewy i Jana Szuranów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Szuranom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szuranom. |
Biernik (kogo?) : Szuranów |
Ewę i Jana Szuranów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Szuranami |
Z Ewą i Janem Szuranami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Szuranach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szuranach. |
Wołacz (o!): Szuranowie, depr. Szurany |
Ewo i Janie Szuranowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZURANNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szuran |
To są siostry Ewa i Magda Szuran. |
Dopełniacz (kogo?) : Szuran |
Przed domem Ewy i Magdy Szuran doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Szuran |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szuran. |
Biernik (kogo?) : Szuran |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szuran. |
Narzędnik (z kim?) : Szuran |
Wywiad z Ewą i Magdą Szuran był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Szuran |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szuran. |
Wołacz (o!): Szuran |
Dzień dobry Ewo i Magdo Szuran! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZURAN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SZURAN
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZURAN
eOdmiany.pl ©2024