Odmiana nazwiska - TURKUS
Zobacz też odmianę slowa TURKUS
Odmiana przez przypadki nazwiska TURKUS:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - TURKUS |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turkus |
| To jest Jan Turkus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turkusa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Turkusa. |
| Celownik (komu?) : Turkusowi |
| Janowi Turkusowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Turkusa |
| Nikt tam nie widział Jana Turkusa. |
| Narzędnik (z kim?) : Turkusem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Turkusem. |
| Miejscownik (o kim?) : Turkusie |
| Nie rozmawiamy o Janie Turkusie. |
| Wołacz (o!): Turkusie |
| Mój drogi Janie Turkusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - TURKUSNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turkus |
| Autorką artykułu jest Ewa Turkus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turkus |
| Udałem się po poradę do Ewy Turkus. |
| Celownik (komu?) : Turkus |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Turkus. |
| Biernik (kogo?) : Turkus |
| Wszyscy lubią Ewę Turkus. |
| Narzędnik (z kim?) : Turkus |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Turkus. |
| Miejscownik (o kim?) : Turkus |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Turkus. |
| Wołacz (o!): Turkus |
| Mylisz się Ewo Turkus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - TURKUSRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turkusowie, depr. Turkusy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Turkusowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turkusów |
| Sprawa Ewy i Jana Turkusów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Turkusom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Turkusom. |
| Biernik (kogo?) : Turkusów |
| Ewę i Jana Turkusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Turkusami |
| Z Ewą i Janem Turkusami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Turkusach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Turkusach. |
| Wołacz (o!): Turkusowie, depr. Turkusy |
| Ewo i Janie Turkusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - TURKUSNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turkus |
| To są siostry Ewa i Magda Turkus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turkus |
| Przed domem Ewy i Magdy Turkus doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Turkus |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Turkus. |
| Biernik (kogo?) : Turkus |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Turkus. |
| Narzędnik (z kim?) : Turkus |
| Wywiad z Ewą i Magdą Turkus był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Turkus |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Turkus. |
| Wołacz (o!): Turkus |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Turkus! |
Wszystkie odmiany nazwiska TURKUS:
Turkus, Turkusa, Turkusowi, Turkusem, Turkusie, Turkusowie, Turkusy, Turkusów, Turkusom, Turkusami, Turkusach,Zobacz nazwiska podobne do TURKUS:
TURKIEWICZ, TURKOWSKA, TURKOT, TURKO, TURKOSZ, TURKOWIAK, TURKOWICZ, TURKAWSKA, TÜRK, TURKIEL, TURKANIK, TURKOWYD, TURKOĆ, TURKONIAK, TURKAWKA,
Zobacz podział na sylaby słowa TURKUS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
TURKUS
Zobacz anagramy i słowa z liter - TURKUS
Wybrane słowo