Odmiana nazwiska - Tumin
Odmiana przez przypadki nazwiska Tumin:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Tumin |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tumin |
| To jest Jan Tumin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tumina |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Tumina. |
| Celownik (komu?) : Tuminowi |
| Janowi Tuminowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Tumina |
| Nikt tam nie widział Jana Tumina. |
| Narzędnik (z kim?) : Tuminem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Tuminem. |
| Miejscownik (o kim?) : Tuminie |
| Nie rozmawiamy o Janie Tuminie. |
| Wołacz (o!): Tuminie |
| Mój drogi Janie Tuminie. |
Nazwisko kobiety (pani) - TuminNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tumin |
| Autorką artykułu jest Ewa Tumin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tumin |
| Udałem się po poradę do Ewy Tumin. |
| Celownik (komu?) : Tumin |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Tumin. |
| Biernik (kogo?) : Tumin |
| Wszyscy lubią Ewę Tumin. |
| Narzędnik (z kim?) : Tumin |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Tumin. |
| Miejscownik (o kim?) : Tumin |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Tumin. |
| Wołacz (o!): Tumin |
| Mylisz się Ewo Tumin! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - TuminRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tuminowie, depr. Tuminy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Tuminowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tuminów |
| Sprawa Ewy i Jana Tuminów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Tuminom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Tuminom. |
| Biernik (kogo?) : Tuminów |
| Ewę i Jana Tuminów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Tuminami |
| Z Ewą i Janem Tuminami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Tuminach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Tuminach. |
| Wołacz (o!): Tuminowie, depr. Tuminy |
| Ewo i Janie Tuminowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - TuminNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tumin |
| To są siostry Ewa i Magda Tumin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tumin |
| Przed domem Ewy i Magdy Tumin doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Tumin |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Tumin. |
| Biernik (kogo?) : Tumin |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Tumin. |
| Narzędnik (z kim?) : Tumin |
| Wywiad z Ewą i Magdą Tumin był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Tumin |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Tumin. |
| Wołacz (o!): Tumin |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Tumin! |
Wszystkie odmiany nazwiska Tumin:
Tumin, Tumina, Tuminowi, Tuminem, Tuminie, Tuminowie, Tuminy, Tuminów, Tuminom, Tuminami, Tuminach,Zobacz nazwiska podobne do Tumin:
TUMIŁOWICZ, TUMIŃSKA, TUMIDAJEWICZ, TUMIDAJSKA, TUMIEL, TUMANOWICZ, TUMASZ, TUMIELEWICZ, TUMAS, TUMULKA, TUMULA, TUMULEC, TUMIDAJ, TUMIALIS, TUMAN,
Zobacz podział na sylaby słowa Tumin
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Tumin
Zobacz anagramy i słowa z liter - Tumin
Wybrane słowowymarszrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
wymarszu, wymarszów, wymarszowi, wymarszom, wymarszem, wymarsze, wymarszami, wymarszach, ,...