Odmiana nazwiska - Tura
Zobacz też odmianę slowa TURA
Odmiana przez przypadki nazwiska Tura:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - TuraNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tura |
| To jest Jan Tura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Tury. |
| Celownik (komu?) : Turze |
| Janowi Turze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Turę |
| Nikt tam nie widział Jana Turę. |
| Narzędnik (z kim?) : Turą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Turą. |
| Miejscownik (o kim?) : Turze |
| Nie rozmawiamy o Janie Turze. |
| Wołacz (o!): Turo |
| Mój drogi Janie Turo. |
Nazwisko kobiety (pani) - Tura |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tura |
| Autorką artykułu jest Ewa Tura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tury |
| Udałem się po poradę do Ewy Tury. |
| Celownik (komu?) : Turze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Turze. |
| Biernik (kogo?) : Turę |
| Wszyscy lubią Ewę Turę. |
| Narzędnik (z kim?) : Turą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Turą. |
| Miejscownik (o kim?) : Turze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Turze. |
| Wołacz (o!): Turo |
| Mylisz się Ewo Turo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - TuraRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turowie, depr. Tury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Turowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turów |
| Sprawa Ewy i Jana Turów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Turom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Turom. |
| Biernik (kogo?) : Turów |
| Ewę i Jana Turów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Turami |
| Z Ewą i Janem Turami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Turach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Turach. |
| Wołacz (o!): Turowie, depr. Tury |
| Ewo i Janie Turowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Tura |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tury |
| To są siostry Ewa i Magda Tury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tur |
| Przed domem Ewy i Magdy Tur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Turom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Turom. |
| Biernik (kogo?) : Tury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Tury. |
| Narzędnik (z kim?) : Turami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Turami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Turach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Turach. |
| Wołacz (o!): Tury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Tury! |
Wszystkie odmiany nazwiska Tura:
Tura, Tury, Turze, Turę, Turą, Turo, Turowie, Turów, Turom, Turami, Turach, Tur,Zobacz nazwiska podobne do Tura:
TUREK, TUROWSKA, TUSZYŃSKA, TURSKA, MITURA, TURKIEWICZ, TURZYŃSKA, TURCZYN, TUCHOLSKA, TURKOWSKA, TURCZYŃSKA, TUTAK, TUR, TUTAJ, TUSIŃSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa Tura
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Tura
Zobacz anagramy i słowa z liter - Tura
Wybrane słowodwuznakrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
dwuznakach, dwuznakami, dwuznaki, dwuznakiem, dwuznakom, dwuznakowi, dwuznaków, dwuznaku, ,...