Odmiana nazwiska - MITURA
Zobacz też odmianę slowa MITURA
Odmiana przez przypadki nazwiska MITURA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MITURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mitura |
| To jest Jan Mitura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mitury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mitury. |
| Celownik (komu?) : Miturze |
| Janowi Miturze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Miturę |
| Nikt tam nie widział Jana Miturę. |
| Narzędnik (z kim?) : Miturą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Miturą. |
| Miejscownik (o kim?) : Miturze |
| Nie rozmawiamy o Janie Miturze. |
| Wołacz (o!): Mituro |
| Mój drogi Janie Mituro. |
Nazwisko kobiety (pani) - MITURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mitura |
| Autorką artykułu jest Ewa Mitura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mitury |
| Udałem się po poradę do Ewy Mitury. |
| Celownik (komu?) : Miturze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Miturze. |
| Biernik (kogo?) : Miturę |
| Wszyscy lubią Ewę Miturę. |
| Narzędnik (z kim?) : Miturą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Miturą. |
| Miejscownik (o kim?) : Miturze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Miturze. |
| Wołacz (o!): Mituro |
| Mylisz się Ewo Mituro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MITURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miturowie, depr. Mitury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Miturowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miturów |
| Sprawa Ewy i Jana Miturów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Miturom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Miturom. |
| Biernik (kogo?) : Miturów |
| Ewę i Jana Miturów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Miturami |
| Z Ewą i Janem Miturami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Miturach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Miturach. |
| Wołacz (o!): Miturowie, depr. Mitury |
| Ewo i Janie Miturowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MITURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mitury |
| To są siostry Ewa i Magda Mitury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mitur |
| Przed domem Ewy i Magdy Mitur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Miturom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Miturom. |
| Biernik (kogo?) : Mitury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mitury. |
| Narzędnik (z kim?) : Miturami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Miturami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Miturach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Miturach. |
| Wołacz (o!): Mitury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mitury! |
Wszystkie odmiany nazwiska MITURA:
Mitura, Mitury, Miturze, Miturę, Miturą, Mituro, Miturowie, Miturów, Miturom, Miturami, Miturach, Mitur,Zobacz nazwiska podobne do MITURA:
MITUŁA, MITUŚ, MITUTA, MITURSKA, MITULSKA, MITULA, MITUNIEWICZ, MITUKIEWICZ, MITURZYŃSKA, MITUSIŃSKA, MITU, MITULLA, MITUSOVA, MITURO, MITUS,
Zobacz podział na sylaby słowa MITURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MITURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - MITURA
Wybrane słowowyjśćczasownik dokonanyodmiany:
wyszłyśmy, wyszłyście, wyszłybyśmy, wyszłybyście, wyszłyby, wyszłoby, wyszło, wyszłaś, wyszłam, wyszłabyś, wyszłabym, ,...