Nazwisko mężczyzny (pan) - MITURO |
---|
Mianownik (kto?) : Mituro |
To jest Jan Mituro. |
Dopełniacz (kogo?) : Mituro, Mitura, Mitury, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Mituro. |
Celownik (komu?) : Mituro, Miturowi, Miturze, |
Janowi Mituro dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Mituro, Mitura, Miturę, |
Nikt tam nie widział Jana Mituro. |
Narzędnik (z kim?) : Mituro, Miturem, Miturą, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mituro. |
Miejscownik (o kim?) : Mituro, Miturze |
Nie rozmawiamy o Janie Mituro. |
Wołacz (o!): Mituro |
Mój drogi Janie Mituro. |
Nazwisko kobiety (pani) - MITURONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Mituro |
Autorką artykułu jest Ewa Mituro. |
Dopełniacz (kogo?) : Mituro |
Udałem się po poradę do Ewy Mituro. |
Celownik (komu?) : Mituro |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Mituro. |
Biernik (kogo?) : Mituro |
Wszyscy lubią Ewę Mituro. |
Narzędnik (z kim?) : Mituro |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mituro. |
Miejscownik (o kim?) : Mituro |
Koleżanki plotkowały o Ewie Mituro. |
Wołacz (o!): Mituro |
Mylisz się Ewo Mituro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MITURORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Mituro, Miturowie, depr. Mituro |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Mituro. |
Dopełniacz (kogo?) : Mituro, Miturów |
Sprawa Ewy i Jana Mituro nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Mituro, Miturom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mituro. |
Biernik (kogo?) : Mituro, Miturów |
Ewę i Jana Mituro uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Mituro, Miturami |
Z Ewą i Janem Mituro mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Mituro, Miturach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mituro. |
Wołacz (o!): Mituro, Miturowie, depr. Mituro |
Ewo i Janie Mituro, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MITURONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Mituro |
To są siostry Ewa i Magda Mituro. |
Dopełniacz (kogo?) : Mituro |
Przed domem Ewy i Magdy Mituro doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Mituro |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mituro. |
Biernik (kogo?) : Mituro |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mituro. |
Narzędnik (z kim?) : Mituro |
Wywiad z Ewą i Magdą Mituro był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Mituro |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mituro. |
Wołacz (o!): Mituro |
Dzień dobry Ewo i Magdo Mituro! |
Zobacz podział na sylaby słowa MITURO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MITURO
Zobacz anagramy i słowa z liter - MITURO
eOdmiany.pl ©2024