Nazwisko mężczyzny (pan) - WRUKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Wruka |
To jest Jan Wruka. |
Dopełniacz (kogo?) : Wruki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Wruki. |
Celownik (komu?) : Wruce |
Janowi Wruce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Wrukę |
Nikt tam nie widział Jana Wrukę. |
Narzędnik (z kim?) : Wruką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wruką. |
Miejscownik (o kim?) : Wruce |
Nie rozmawiamy o Janie Wruce. |
Wołacz (o!): Wruko |
Mój drogi Janie Wruko. |
Nazwisko kobiety (pani) - WRUKA |
---|
Mianownik (kto?) : Wruka |
Autorką artykułu jest Ewa Wruka. |
Dopełniacz (kogo?) : Wruki |
Udałem się po poradę do Ewy Wruki. |
Celownik (komu?) : Wruce |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Wruce. |
Biernik (kogo?) : Wrukę |
Wszyscy lubią Ewę Wrukę. |
Narzędnik (z kim?) : Wruką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wruką. |
Miejscownik (o kim?) : Wruce |
Koleżanki plotkowały o Ewie Wruce. |
Wołacz (o!): Wruko |
Mylisz się Ewo Wruko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WRUKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Wrukowie, depr. Wruki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Wrukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Wruków |
Sprawa Ewy i Jana Wruków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Wrukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wrukom. |
Biernik (kogo?) : Wruków |
Ewę i Jana Wruków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Wrukami |
Z Ewą i Janem Wrukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Wrukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wrukach. |
Wołacz (o!): Wrukowie, depr. Wruki |
Ewo i Janie Wrukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WRUKA |
---|
Mianownik (kto?) : Wruki |
To są siostry Ewa i Magda Wruki. |
Dopełniacz (kogo?) : Wruk |
Przed domem Ewy i Magdy Wruk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Wrukom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wrukom. |
Biernik (kogo?) : Wruki |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wruki. |
Narzędnik (z kim?) : Wrukami |
Wywiad z Ewą i Magdą Wrukami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Wrukach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wrukach. |
Wołacz (o!): Wruki |
Dzień dobry Ewo i Magdo Wruki! |
Zobacz podział na sylaby słowa WRUKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa WRUKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - WRUKA
eOdmiany.pl ©2024