Nazwisko mężczyzny (pan) - ZAHORUIKO |
---|
Mianownik (kto?) : Zahoruiko |
To jest Jan Zahoruiko. |
Dopełniacz (kogo?) : Zahoruiki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Zahoruiki. |
Celownik (komu?) : Zahoruice |
Janowi Zahoruice dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Zahoruikę |
Nikt tam nie widział Jana Zahoruikę. |
Narzędnik (z kim?) : Zahoruiką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Zahoruiką. |
Miejscownik (o kim?) : Zahoruice |
Nie rozmawiamy o Janie Zahoruice. |
Wołacz (o!): Zahoruiko |
Mój drogi Janie Zahoruiko. |
Nazwisko kobiety (pani) - ZAHORUIKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Zahoruiko |
Autorką artykułu jest Ewa Zahoruiko. |
Dopełniacz (kogo?) : Zahoruiko |
Udałem się po poradę do Ewy Zahoruiko. |
Celownik (komu?) : Zahoruiko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Zahoruiko. |
Biernik (kogo?) : Zahoruiko |
Wszyscy lubią Ewę Zahoruiko. |
Narzędnik (z kim?) : Zahoruiko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Zahoruiko. |
Miejscownik (o kim?) : Zahoruiko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Zahoruiko. |
Wołacz (o!): Zahoruiko |
Mylisz się Ewo Zahoruiko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ZAHORUIKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Zahoruikowie, depr. Zahoruiki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Zahoruikowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Zahoruików |
Sprawa Ewy i Jana Zahoruików nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Zahoruikom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Zahoruikom. |
Biernik (kogo?) : Zahoruików |
Ewę i Jana Zahoruików uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Zahoruikami |
Z Ewą i Janem Zahoruikami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Zahoruikach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Zahoruikach. |
Wołacz (o!): Zahoruikowie, depr. Zahoruiki |
Ewo i Janie Zahoruikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ZAHORUIKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Zahoruiko |
To są siostry Ewa i Magda Zahoruiko. |
Dopełniacz (kogo?) : Zahoruiko |
Przed domem Ewy i Magdy Zahoruiko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Zahoruiko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Zahoruiko. |
Biernik (kogo?) : Zahoruiko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Zahoruiko. |
Narzędnik (z kim?) : Zahoruiko |
Wywiad z Ewą i Magdą Zahoruiko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Zahoruiko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Zahoruiko. |
Wołacz (o!): Zahoruiko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Zahoruiko! |
Zobacz podział na sylaby słowa ZAHORUIKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa ZAHORUIKO
Zobacz synonimy słowa ZAHORUIKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - ZAHORUIKO
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024