Nazwisko mężczyzny (pan) - ZAHORUI |
---|
Mianownik (kto?) : Zahorui |
To jest Jan Zahorui. |
Dopełniacz (kogo?) : Zahoruiego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Zahoruiego. |
Celownik (komu?) : Zahoruiemu |
Janowi Zahoruiemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Zahoruiego |
Nikt tam nie widział Jana Zahoruiego. |
Narzędnik (z kim?) : Zahoruim |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Zahoruim. |
Miejscownik (o kim?) : Zahoruim |
Nie rozmawiamy o Janie Zahoruim. |
Wołacz (o!): Zahorui |
Mój drogi Janie Zahorui. |
Nazwisko kobiety (pani) - ZAHORUINazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Zahorui |
Autorką artykułu jest Ewa Zahorui. |
Dopełniacz (kogo?) : Zahorui |
Udałem się po poradę do Ewy Zahorui. |
Celownik (komu?) : Zahorui |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Zahorui. |
Biernik (kogo?) : Zahorui |
Wszyscy lubią Ewę Zahorui. |
Narzędnik (z kim?) : Zahorui |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Zahorui. |
Miejscownik (o kim?) : Zahorui |
Koleżanki plotkowały o Ewie Zahorui. |
Wołacz (o!): Zahorui |
Mylisz się Ewo Zahorui! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ZAHORUIRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Zahorui, Zahoruiowie, depr. Zahoruie |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Zahorui. |
Dopełniacz (kogo?) : Zahoruich |
Sprawa Ewy i Jana Zahoruich nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Zahoruim |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Zahoruim. |
Biernik (kogo?) : Zahoruich |
Ewę i Jana Zahoruich uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Zahoruimi |
Z Ewą i Janem Zahoruimi mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Zahoruich |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Zahoruich. |
Wołacz (o!): Zahorui, Zahoruiowie, depr. Zahoruie |
Ewo i Janie Zahorui, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ZAHORUINazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Zahorui |
To są siostry Ewa i Magda Zahorui. |
Dopełniacz (kogo?) : Zahorui |
Przed domem Ewy i Magdy Zahorui doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Zahorui |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Zahorui. |
Biernik (kogo?) : Zahorui |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Zahorui. |
Narzędnik (z kim?) : Zahorui |
Wywiad z Ewą i Magdą Zahorui był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Zahorui |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Zahorui. |
Wołacz (o!): Zahorui |
Dzień dobry Ewo i Magdo Zahorui! |
Zobacz podział na sylaby słowa ZAHORUI
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa ZAHORUI
Zobacz anagramy i słowa z liter - ZAHORUI
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024