Odmiana nazwiska - Knur
Zobacz też odmianę slowa KNUR
Odmiana przez przypadki nazwiska knur:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - knur |
|---|
| Mianownik (kto?) : Knur |
| To jest Jan Knur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Knura |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Knura. |
| Celownik (komu?) : Knurowi |
| Janowi Knurowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Knura |
| Nikt tam nie widział Jana Knura. |
| Narzędnik (z kim?) : Knurem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Knurem. |
| Miejscownik (o kim?) : Knurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Knurze. |
| Wołacz (o!): Knurze |
| Mój drogi Janie Knurze. |
Nazwisko kobiety (pani) - knurNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Knur |
| Autorką artykułu jest Ewa Knur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Knur |
| Udałem się po poradę do Ewy Knur. |
| Celownik (komu?) : Knur |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Knur. |
| Biernik (kogo?) : Knur |
| Wszyscy lubią Ewę Knur. |
| Narzędnik (z kim?) : Knur |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Knur. |
| Miejscownik (o kim?) : Knur |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Knur. |
| Wołacz (o!): Knur |
| Mylisz się Ewo Knur! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - knurRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Knurowie, depr. Knury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Knurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Knurów |
| Sprawa Ewy i Jana Knurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Knurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Knurom. |
| Biernik (kogo?) : Knurów |
| Ewę i Jana Knurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Knurami |
| Z Ewą i Janem Knurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Knurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Knurach. |
| Wołacz (o!): Knurowie, depr. Knury |
| Ewo i Janie Knurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - knurNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Knur |
| To są siostry Ewa i Magda Knur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Knur |
| Przed domem Ewy i Magdy Knur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Knur |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Knur. |
| Biernik (kogo?) : Knur |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Knur. |
| Narzędnik (z kim?) : Knur |
| Wywiad z Ewą i Magdą Knur był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Knur |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Knur. |
| Wołacz (o!): Knur |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Knur! |
Wszystkie odmiany nazwiska knur:
Knur, Knura, Knurowi, Knurem, Knurze, Knurowie, Knury, Knurów, Knurom, Knurami, Knurach,Zobacz nazwiska podobne do knur:
KNAPIK, KNAP, KNOP, KNAPCZYK, KNOPIK, KNITTER, KNAPEK, KNIEĆ, KNIAŹ, KNYSAK, KNYCH, KNAPIŃSKA, KNOPEK, KNURA, KNAŚ,
Zobacz podział na sylaby słowa knur
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
knur
Zobacz anagramy i słowa z liter - knur
Wybrane słowo