Nazwisko mężczyzny (pan) - ŚRUBKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Śrubka |
| To jest Jan Śrubka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Śrubki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Śrubki. |
| Celownik (komu?) : Śrubce |
| Janowi Śrubce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Śrubkę |
| Nikt tam nie widział Jana Śrubkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Śrubką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Śrubką. |
| Miejscownik (o kim?) : Śrubce |
| Nie rozmawiamy o Janie Śrubce. |
| Wołacz (o!): Śrubko |
| Mój drogi Janie Śrubko. |
Nazwisko kobiety (pani) - ŚRUBKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Śrubka |
| Autorką artykułu jest Ewa Śrubka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Śrubki |
| Udałem się po poradę do Ewy Śrubki. |
| Celownik (komu?) : Śrubce |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Śrubce. |
| Biernik (kogo?) : Śrubkę |
| Wszyscy lubią Ewę Śrubkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Śrubką |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Śrubką. |
| Miejscownik (o kim?) : Śrubce |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Śrubce. |
| Wołacz (o!): Śrubko |
| Mylisz się Ewo Śrubko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ŚRUBKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Śrubkowie, depr. Śrubki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Śrubkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Śrubków |
| Sprawa Ewy i Jana Śrubków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Śrubkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Śrubkom. |
| Biernik (kogo?) : Śrubków |
| Ewę i Jana Śrubków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Śrubkami |
| Z Ewą i Janem Śrubkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Śrubkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Śrubkach. |
| Wołacz (o!): Śrubkowie, depr. Śrubki |
| Ewo i Janie Śrubkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ŚRUBKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Śrubki |
| To są siostry Ewa i Magda Śrubki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Śrubek |
| Przed domem Ewy i Magdy Śrubek doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Śrubkom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Śrubkom. |
| Biernik (kogo?) : Śrubki |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Śrubki. |
| Narzędnik (z kim?) : Śrubkami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Śrubkami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Śrubkach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Śrubkach. |
| Wołacz (o!): Śrubki |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Śrubki! |
Zobacz podział na sylaby słowa ŚRUBKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ŚRUBKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - ŚRUBKA
Wybrane słowoostatekrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy
eOdmiany.pl ©2025