Odmiana nazwiska - ŚRUBO
Zobacz też odmianę slowa ŚRUBO
Odmiana przez przypadki nazwiska ŚRUBO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - ŚRUBO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Śrubo |
| To jest Jan Śrubo. |
| Dopełniacz (kogo?) : Śruby |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Śruby. |
| Celownik (komu?) : Śrubie |
| Janowi Śrubie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Śrubę |
| Nikt tam nie widział Jana Śrubę. |
| Narzędnik (z kim?) : Śrubą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Śrubą. |
| Miejscownik (o kim?) : Śrubie |
| Nie rozmawiamy o Janie Śrubie. |
| Wołacz (o!): Śrubo |
| Mój drogi Janie Śrubo. |
Nazwisko kobiety (pani) - ŚRUBONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Śrubo |
| Autorką artykułu jest Ewa Śrubo. |
| Dopełniacz (kogo?) : Śrubo |
| Udałem się po poradę do Ewy Śrubo. |
| Celownik (komu?) : Śrubo |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Śrubo. |
| Biernik (kogo?) : Śrubo |
| Wszyscy lubią Ewę Śrubo. |
| Narzędnik (z kim?) : Śrubo |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Śrubo. |
| Miejscownik (o kim?) : Śrubo |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Śrubo. |
| Wołacz (o!): Śrubo |
| Mylisz się Ewo Śrubo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ŚRUBORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Śrubowie, depr. Śruby |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Śrubowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Śrubów |
| Sprawa Ewy i Jana Śrubów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Śrubom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Śrubom. |
| Biernik (kogo?) : Śrubów |
| Ewę i Jana Śrubów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Śrubami |
| Z Ewą i Janem Śrubami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Śrubach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Śrubach. |
| Wołacz (o!): Śrubowie, depr. Śruby |
| Ewo i Janie Śrubowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ŚRUBONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Śrubo |
| To są siostry Ewa i Magda Śrubo. |
| Dopełniacz (kogo?) : Śrubo |
| Przed domem Ewy i Magdy Śrubo doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Śrubo |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Śrubo. |
| Biernik (kogo?) : Śrubo |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Śrubo. |
| Narzędnik (z kim?) : Śrubo |
| Wywiad z Ewą i Magdą Śrubo był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Śrubo |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Śrubo. |
| Wołacz (o!): Śrubo |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Śrubo! |
Wszystkie odmiany nazwiska ŚRUBO:
Śrubo, Śruby, Śrubie, Śrubę, Śrubą, Śrubowie, Śrubów, Śrubom, Śrubami, Śrubach,Zobacz nazwiska podobne do ŚRUBO:
ŚRUTWA, ŚRUBA, ŚRUTOWSKA, ŚRUTKOWSKA, ŚRUTEK, ŚRUBARCZYK, ŚRUBKA, ŚRUT, ŚRUBAS, ŚRUBKOWSKA, ŚRUBARZ, ŚRUDKA, ŚRUTKA, ŚRUBARSKA, ŚRUBORZ,
Zobacz podział na sylaby słowa ŚRUBO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ŚRUBO
Zobacz anagramy i słowa z liter - ŚRUBO
Wybrane słowo