Nazwisko mężczyzny (pan) - BRONKAN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bronkan |
| To jest Jan Bronkan. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bronkana |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Bronkana. |
| Celownik (komu?) : Bronkanowi |
| Janowi Bronkanowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Bronkana |
| Nikt tam nie widział Jana Bronkana. |
| Narzędnik (z kim?) : Bronkanem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bronkanem. |
| Miejscownik (o kim?) : Bronkanie |
| Nie rozmawiamy o Janie Bronkanie. |
| Wołacz (o!): Bronkanie |
| Mój drogi Janie Bronkanie. |
Nazwisko kobiety (pani) - BRONKANNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bronkan |
| Autorką artykułu jest Ewa Bronkan. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bronkan |
| Udałem się po poradę do Ewy Bronkan. |
| Celownik (komu?) : Bronkan |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Bronkan. |
| Biernik (kogo?) : Bronkan |
| Wszyscy lubią Ewę Bronkan. |
| Narzędnik (z kim?) : Bronkan |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bronkan. |
| Miejscownik (o kim?) : Bronkan |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Bronkan. |
| Wołacz (o!): Bronkan |
| Mylisz się Ewo Bronkan! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BRONKANRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bronkanowie, depr. Bronkany |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Bronkanowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bronkanów |
| Sprawa Ewy i Jana Bronkanów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Bronkanom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bronkanom. |
| Biernik (kogo?) : Bronkanów |
| Ewę i Jana Bronkanów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Bronkanami |
| Z Ewą i Janem Bronkanami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Bronkanach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bronkanach. |
| Wołacz (o!): Bronkanowie, depr. Bronkany |
| Ewo i Janie Bronkanowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BRONKANNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bronkan |
| To są siostry Ewa i Magda Bronkan. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bronkan |
| Przed domem Ewy i Magdy Bronkan doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Bronkan |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bronkan. |
| Biernik (kogo?) : Bronkan |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bronkan. |
| Narzędnik (z kim?) : Bronkan |
| Wywiad z Ewą i Magdą Bronkan był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Bronkan |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bronkan. |
| Wołacz (o!): Bronkan |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Bronkan! |
Zobacz podział na sylaby słowa BRONKAN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BRONKAN
Zobacz anagramy i słowa z liter - BRONKAN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025