Odmiana nazwiska - BRUNKO
Odmiana przez przypadki nazwiska BRUNKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - BRUNKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brunko |
| To jest Jan Brunko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brunki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Brunki. |
| Celownik (komu?) : Brunce |
| Janowi Brunce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Brunkę |
| Nikt tam nie widział Jana Brunkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Brunką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Brunką. |
| Miejscownik (o kim?) : Brunce |
| Nie rozmawiamy o Janie Brunce. |
| Wołacz (o!): Brunko |
| Mój drogi Janie Brunko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BRUNKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brunko |
| Autorką artykułu jest Ewa Brunko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brunko |
| Udałem się po poradę do Ewy Brunko. |
| Celownik (komu?) : Brunko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Brunko. |
| Biernik (kogo?) : Brunko |
| Wszyscy lubią Ewę Brunko. |
| Narzędnik (z kim?) : Brunko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Brunko. |
| Miejscownik (o kim?) : Brunko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Brunko. |
| Wołacz (o!): Brunko |
| Mylisz się Ewo Brunko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BRUNKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brunkowie, depr. Brunki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Brunkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brunków |
| Sprawa Ewy i Jana Brunków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Brunkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Brunkom. |
| Biernik (kogo?) : Brunków |
| Ewę i Jana Brunków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Brunkami |
| Z Ewą i Janem Brunkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Brunkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Brunkach. |
| Wołacz (o!): Brunkowie, depr. Brunki |
| Ewo i Janie Brunkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BRUNKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brunko |
| To są siostry Ewa i Magda Brunko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brunko |
| Przed domem Ewy i Magdy Brunko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Brunko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Brunko. |
| Biernik (kogo?) : Brunko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Brunko. |
| Narzędnik (z kim?) : Brunko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Brunko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Brunko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Brunko. |
| Wołacz (o!): Brunko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Brunko! |
Wszystkie odmiany nazwiska BRUNKO:
Brunko, Brunki, Brunce, Brunkę, Brunką, Brunkowie, Brunków, Brunkom, Brunkami, Brunkach,Zobacz nazwiska podobne do BRUNKO:
BRUNKA, BRUNIECKA, BRUNKE, BRUN, BRUNNER, BRUNO, BRUNS, BRUNECKA, BRUNATH, BRUNA, BRUNER, BRUNOWSKA, BRUNOW, BRUNARSKA, BRUNSZ,
Zobacz podział na sylaby słowa BRUNKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BRUNKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - BRUNKO