Nazwisko mężczyzny (pan) - BRUNOF |
---|
Mianownik (kto?) : Brunof |
To jest Jan Brunof. |
Dopełniacz (kogo?) : Brunofa |
Na spotkaniu zabrakło Jana Brunofa. |
Celownik (komu?) : Brunofowi |
Janowi Brunofowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Brunofa |
Nikt tam nie widział Jana Brunofa. |
Narzędnik (z kim?) : Brunofem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Brunofem. |
Miejscownik (o kim?) : Brunofie |
Nie rozmawiamy o Janie Brunofie. |
Wołacz (o!): Brunofie |
Mój drogi Janie Brunofie. |
Nazwisko kobiety (pani) - BRUNOFNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Brunof |
Autorką artykułu jest Ewa Brunof. |
Dopełniacz (kogo?) : Brunof |
Udałem się po poradę do Ewy Brunof. |
Celownik (komu?) : Brunof |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Brunof. |
Biernik (kogo?) : Brunof |
Wszyscy lubią Ewę Brunof. |
Narzędnik (z kim?) : Brunof |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Brunof. |
Miejscownik (o kim?) : Brunof |
Koleżanki plotkowały o Ewie Brunof. |
Wołacz (o!): Brunof |
Mylisz się Ewo Brunof! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BRUNOFRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Brunofowie, depr. Brunofy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Brunofowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Brunofów |
Sprawa Ewy i Jana Brunofów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Brunofom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Brunofom. |
Biernik (kogo?) : Brunofów |
Ewę i Jana Brunofów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Brunofami |
Z Ewą i Janem Brunofami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Brunofach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Brunofach. |
Wołacz (o!): Brunofowie, depr. Brunofy |
Ewo i Janie Brunofowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BRUNOFNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Brunof |
To są siostry Ewa i Magda Brunof. |
Dopełniacz (kogo?) : Brunof |
Przed domem Ewy i Magdy Brunof doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Brunof |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Brunof. |
Biernik (kogo?) : Brunof |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Brunof. |
Narzędnik (z kim?) : Brunof |
Wywiad z Ewą i Magdą Brunof był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Brunof |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Brunof. |
Wołacz (o!): Brunof |
Dzień dobry Ewo i Magdo Brunof! |
Zobacz podział na sylaby słowa BRUNOF
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BRUNOF
Zobacz anagramy i słowa z liter - BRUNOF
Wybrane słowomiodnikrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
miodnika, miodnikach, miodnikami, miodniki, miodnikiem, miodnikom, miodnikowi, miodników, miodniku, ,...
eOdmiany.pl ©2024