Nazwisko mężczyzny (pan) - BURKALO |
---|
Mianownik (kto?) : Burkalo |
To jest Jan Burkalo. |
Dopełniacz (kogo?) : Burkala |
Na spotkaniu zabrakło Jana Burkala. |
Celownik (komu?) : Burkalowi |
Janowi Burkalowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Burkala |
Nikt tam nie widział Jana Burkala. |
Narzędnik (z kim?) : Burkalem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burkalem. |
Miejscownik (o kim?) : Burkalu |
Nie rozmawiamy o Janie Burkalu. |
Wołacz (o!): Burkalo |
Mój drogi Janie Burkalo. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURKALONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Burkalo |
Autorką artykułu jest Ewa Burkalo. |
Dopełniacz (kogo?) : Burkalo |
Udałem się po poradę do Ewy Burkalo. |
Celownik (komu?) : Burkalo |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Burkalo. |
Biernik (kogo?) : Burkalo |
Wszyscy lubią Ewę Burkalo. |
Narzędnik (z kim?) : Burkalo |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burkalo. |
Miejscownik (o kim?) : Burkalo |
Koleżanki plotkowały o Ewie Burkalo. |
Wołacz (o!): Burkalo |
Mylisz się Ewo Burkalo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURKALORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Burkalowie, depr. Burkale |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Burkalowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Burkalów |
Sprawa Ewy i Jana Burkalów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Burkalom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burkalom. |
Biernik (kogo?) : Burkalów |
Ewę i Jana Burkalów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Burkalami |
Z Ewą i Janem Burkalami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Burkalach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burkalach. |
Wołacz (o!): Burkalowie, depr. Burkale |
Ewo i Janie Burkalowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURKALONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Burkalo |
To są siostry Ewa i Magda Burkalo. |
Dopełniacz (kogo?) : Burkalo |
Przed domem Ewy i Magdy Burkalo doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Burkalo |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burkalo. |
Biernik (kogo?) : Burkalo |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burkalo. |
Narzędnik (z kim?) : Burkalo |
Wywiad z Ewą i Magdą Burkalo był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Burkalo |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burkalo. |
Wołacz (o!): Burkalo |
Dzień dobry Ewo i Magdo Burkalo! |
Zobacz podział na sylaby słowa BURKALO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BURKALO
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURKALO
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024