Odmiana nazwiska - BURKART
Odmiana przez przypadki nazwiska BURKART:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - BURKART |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burkart |
| To jest Jan Burkart. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burkarta |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Burkarta. |
| Celownik (komu?) : Burkartowi |
| Janowi Burkartowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Burkarta |
| Nikt tam nie widział Jana Burkarta. |
| Narzędnik (z kim?) : Burkartem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burkartem. |
| Miejscownik (o kim?) : Burkarcie |
| Nie rozmawiamy o Janie Burkarcie. |
| Wołacz (o!): Burkarcie |
| Mój drogi Janie Burkarcie. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURKARTNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burkart |
| Autorką artykułu jest Ewa Burkart. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burkart |
| Udałem się po poradę do Ewy Burkart. |
| Celownik (komu?) : Burkart |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Burkart. |
| Biernik (kogo?) : Burkart |
| Wszyscy lubią Ewę Burkart. |
| Narzędnik (z kim?) : Burkart |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burkart. |
| Miejscownik (o kim?) : Burkart |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Burkart. |
| Wołacz (o!): Burkart |
| Mylisz się Ewo Burkart! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURKARTRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burkartowie, depr. Burkarty |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Burkartowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burkartów |
| Sprawa Ewy i Jana Burkartów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Burkartom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burkartom. |
| Biernik (kogo?) : Burkartów |
| Ewę i Jana Burkartów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Burkartami |
| Z Ewą i Janem Burkartami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Burkartach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burkartach. |
| Wołacz (o!): Burkartowie, depr. Burkarty |
| Ewo i Janie Burkartowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURKARTNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burkart |
| To są siostry Ewa i Magda Burkart. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burkart |
| Przed domem Ewy i Magdy Burkart doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Burkart |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burkart. |
| Biernik (kogo?) : Burkart |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burkart. |
| Narzędnik (z kim?) : Burkart |
| Wywiad z Ewą i Magdą Burkart był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Burkart |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burkart. |
| Wołacz (o!): Burkart |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Burkart! |
Wszystkie odmiany nazwiska BURKART:
Burkart, Burkarta, Burkartowi, Burkartem, Burkarcie, Burkartowie, Burkarty, Burkartów, Burkartom, Burkartami, Burkartach,Zobacz nazwiska podobne do BURKART:
BURKAT, BURKACKA, BURKA, BURKARD, BURKATSKA, BURKACZEWSKA, BURKAN, BURKACKI, BURKACZEWSKI, BURKATSKYI, BURKALO, BURKATYI, BURKAT-CZECHOWSKI,
Zobacz podział na sylaby słowa BURKART
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BURKART
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURKART