Nazwisko mężczyzny (pan) - Burkart |
---|
Mianownik (kto?) : Burkart |
To jest Jan Burkart. |
Dopełniacz (kogo?) : Burkarta |
Na spotkaniu zabrakło Jana Burkarta. |
Celownik (komu?) : Burkartowi |
Janowi Burkartowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Burkarta |
Nikt tam nie widział Jana Burkarta. |
Narzędnik (z kim?) : Burkartem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burkartem. |
Miejscownik (o kim?) : Burkarcie |
Nie rozmawiamy o Janie Burkarcie. |
Wołacz (o!): Burkarcie |
Mój drogi Janie Burkarcie. |
Nazwisko kobiety (pani) - BurkartNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Burkart |
Autorką artykułu jest Ewa Burkart. |
Dopełniacz (kogo?) : Burkart |
Udałem się po poradę do Ewy Burkart. |
Celownik (komu?) : Burkart |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Burkart. |
Biernik (kogo?) : Burkart |
Wszyscy lubią Ewę Burkart. |
Narzędnik (z kim?) : Burkart |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burkart. |
Miejscownik (o kim?) : Burkart |
Koleżanki plotkowały o Ewie Burkart. |
Wołacz (o!): Burkart |
Mylisz się Ewo Burkart! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BurkartRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Burkartowie, depr. Burkarty |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Burkartowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Burkartów |
Sprawa Ewy i Jana Burkartów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Burkartom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burkartom. |
Biernik (kogo?) : Burkartów |
Ewę i Jana Burkartów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Burkartami |
Z Ewą i Janem Burkartami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Burkartach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burkartach. |
Wołacz (o!): Burkartowie, depr. Burkarty |
Ewo i Janie Burkartowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BurkartNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Burkart |
To są siostry Ewa i Magda Burkart. |
Dopełniacz (kogo?) : Burkart |
Przed domem Ewy i Magdy Burkart doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Burkart |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burkart. |
Biernik (kogo?) : Burkart |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burkart. |
Narzędnik (z kim?) : Burkart |
Wywiad z Ewą i Magdą Burkart był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Burkart |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burkart. |
Wołacz (o!): Burkart |
Dzień dobry Ewo i Magdo Burkart! |
Zobacz podział na sylaby słowa Burkart
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Burkart
Zobacz anagramy i słowa z liter - Burkart
Wybrane słowoodymićczasownik dokonanyodmiany:
odymiłem, odymiłam, odymiłeś, odymiłaś, odymił, odymiła, odymiło, odymiliśmy, odymiłyśmy, odymiliście, odymiłyście, ,...
eOdmiany.pl ©2024