Odmiana nazwiska - Bandura
Zobacz też odmianę slowa BANDURA
Odmiana przez przypadki nazwiska Bandura:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - BanduraNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bandura |
| To jest Jan Bandura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bandury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Bandury. |
| Celownik (komu?) : Bandurze |
| Janowi Bandurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Bandurę |
| Nikt tam nie widział Jana Bandurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Bandurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bandurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Bandurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Bandurze. |
| Wołacz (o!): Banduro |
| Mój drogi Janie Banduro. |
Nazwisko kobiety (pani) - Bandura |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bandura |
| Autorką artykułu jest Ewa Bandura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bandury |
| Udałem się po poradę do Ewy Bandury. |
| Celownik (komu?) : Bandurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Bandurze. |
| Biernik (kogo?) : Bandurę |
| Wszyscy lubią Ewę Bandurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Bandurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bandurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Bandurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Bandurze. |
| Wołacz (o!): Banduro |
| Mylisz się Ewo Banduro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BanduraRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bandurowie, depr. Bandury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Bandurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bandurów |
| Sprawa Ewy i Jana Bandurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Bandurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bandurom. |
| Biernik (kogo?) : Bandurów |
| Ewę i Jana Bandurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Bandurami |
| Z Ewą i Janem Bandurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Bandurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bandurach. |
| Wołacz (o!): Bandurowie, depr. Bandury |
| Ewo i Janie Bandurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Bandura |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bandury |
| To są siostry Ewa i Magda Bandury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bandur |
| Przed domem Ewy i Magdy Bandur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Bandurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bandurom. |
| Biernik (kogo?) : Bandury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bandury. |
| Narzędnik (z kim?) : Bandurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Bandurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Bandurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bandurach. |
| Wołacz (o!): Bandury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Bandury! |
Wszystkie odmiany nazwiska Bandura:
Bandura, Bandury, Bandurze, Bandurę, Bandurą, Banduro, Bandurowie, Bandurów, Bandurom, Bandurami, Bandurach, Bandur,Zobacz nazwiska podobne do Bandura:
BANDURSKA, BANDUCH, BANDUŁA, BANDUROWSKA, BANDURKA, BANDUROWICZ, BANDULET, BANDUROW, BANDUR, BANDULIK, BANDURAK, BANDURKO, BANDURSKI, BANDUREWICZ, BANDURÓW,
Zobacz podział na sylaby słowa Bandura
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Bandura
Zobacz anagramy i słowa z liter - Bandura