Nazwisko mężczyzny (pan) - DUBNIUK |
---|
Mianownik (kto?) : Dubniuk |
To jest Jan Dubniuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubniuka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dubniuka. |
Celownik (komu?) : Dubniukowi |
Janowi Dubniukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dubniuka |
Nikt tam nie widział Jana Dubniuka. |
Narzędnik (z kim?) : Dubniukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubniukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dubniuku |
Nie rozmawiamy o Janie Dubniuku. |
Wołacz (o!): Dubniuku |
Mój drogi Janie Dubniuku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBNIUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubniuk |
Autorką artykułu jest Ewa Dubniuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubniuk |
Udałem się po poradę do Ewy Dubniuk. |
Celownik (komu?) : Dubniuk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubniuk. |
Biernik (kogo?) : Dubniuk |
Wszyscy lubią Ewę Dubniuk. |
Narzędnik (z kim?) : Dubniuk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubniuk. |
Miejscownik (o kim?) : Dubniuk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dubniuk. |
Wołacz (o!): Dubniuk |
Mylisz się Ewo Dubniuk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBNIUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubniukowie, Dubniucy, depr. Dubniuki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubniukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubniuków |
Sprawa Ewy i Jana Dubniuków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dubniukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubniukom. |
Biernik (kogo?) : Dubniuków |
Ewę i Jana Dubniuków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dubniukami |
Z Ewą i Janem Dubniukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dubniukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubniukach. |
Wołacz (o!): Dubniukowie, Dubniucy, depr. Dubniuki |
Ewo i Janie Dubniukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBNIUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubniuk |
To są siostry Ewa i Magda Dubniuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubniuk |
Przed domem Ewy i Magdy Dubniuk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dubniuk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubniuk. |
Biernik (kogo?) : Dubniuk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubniuk. |
Narzędnik (z kim?) : Dubniuk |
Wywiad z Ewą i Magdą Dubniuk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dubniuk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubniuk. |
Wołacz (o!): Dubniuk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dubniuk! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUBNIUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUBNIUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBNIUK
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024