Nazwisko mężczyzny (pan) - DUBNIK |
---|
Mianownik (kto?) : Dubnik |
To jest Jan Dubnik. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubnika |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dubnika. |
Celownik (komu?) : Dubnikowi |
Janowi Dubnikowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dubnika |
Nikt tam nie widział Jana Dubnika. |
Narzędnik (z kim?) : Dubnikiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubnikiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dubniku |
Nie rozmawiamy o Janie Dubniku. |
Wołacz (o!): Dubniku |
Mój drogi Janie Dubniku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBNIKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubnik |
Autorką artykułu jest Ewa Dubnik. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubnik |
Udałem się po poradę do Ewy Dubnik. |
Celownik (komu?) : Dubnik |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubnik. |
Biernik (kogo?) : Dubnik |
Wszyscy lubią Ewę Dubnik. |
Narzędnik (z kim?) : Dubnik |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubnik. |
Miejscownik (o kim?) : Dubnik |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dubnik. |
Wołacz (o!): Dubnik |
Mylisz się Ewo Dubnik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBNIKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubnikowie, Dubnicy, depr. Dubniki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubnikowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubników |
Sprawa Ewy i Jana Dubników nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dubnikom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubnikom. |
Biernik (kogo?) : Dubników |
Ewę i Jana Dubników uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dubnikami |
Z Ewą i Janem Dubnikami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dubnikach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubnikach. |
Wołacz (o!): Dubnikowie, Dubnicy, depr. Dubniki |
Ewo i Janie Dubnikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBNIKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubnik |
To są siostry Ewa i Magda Dubnik. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubnik |
Przed domem Ewy i Magdy Dubnik doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dubnik |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubnik. |
Biernik (kogo?) : Dubnik |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubnik. |
Narzędnik (z kim?) : Dubnik |
Wywiad z Ewą i Magdą Dubnik był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dubnik |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubnik. |
Wołacz (o!): Dubnik |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dubnik! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUBNIK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUBNIK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBNIK
Wybrane słowofideizmrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
fideizmom, fideizmami, fideizmach, fideizmu, fideizmowi, fideizmem, fideizmie, fideizmy, fideizmów, ,...
eOdmiany.pl ©2024