Odmiana nazwiska - Dubnik
Odmiana przez przypadki nazwiska Dubnik:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Dubnik |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubnik |
| To jest Jan Dubnik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubnika |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dubnika. |
| Celownik (komu?) : Dubnikowi |
| Janowi Dubnikowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dubnika |
| Nikt tam nie widział Jana Dubnika. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubnikiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubnikiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubniku |
| Nie rozmawiamy o Janie Dubniku. |
| Wołacz (o!): Dubniku |
| Mój drogi Janie Dubniku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DubnikNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubnik |
| Autorką artykułu jest Ewa Dubnik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubnik |
| Udałem się po poradę do Ewy Dubnik. |
| Celownik (komu?) : Dubnik |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubnik. |
| Biernik (kogo?) : Dubnik |
| Wszyscy lubią Ewę Dubnik. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubnik |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubnik. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubnik |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dubnik. |
| Wołacz (o!): Dubnik |
| Mylisz się Ewo Dubnik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DubnikRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubnikowie, Dubnicy, depr. Dubniki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubnikowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubników |
| Sprawa Ewy i Jana Dubników nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dubnikom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubnikom. |
| Biernik (kogo?) : Dubników |
| Ewę i Jana Dubników uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dubnikami |
| Z Ewą i Janem Dubnikami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubnikach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubnikach. |
| Wołacz (o!): Dubnikowie, Dubnicy, depr. Dubniki |
| Ewo i Janie Dubnikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DubnikNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubnik |
| To są siostry Ewa i Magda Dubnik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubnik |
| Przed domem Ewy i Magdy Dubnik doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dubnik |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubnik. |
| Biernik (kogo?) : Dubnik |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubnik. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubnik |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dubnik był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubnik |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubnik. |
| Wołacz (o!): Dubnik |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dubnik! |
Wszystkie odmiany nazwiska Dubnik:
Dubnik, Dubnika, Dubnikowi, Dubnikiem, Dubniku, Dubnikowie, Dubnicy, Dubniki, Dubników, Dubnikom, Dubnikami, Dubnikach,Zobacz nazwiska podobne do Dubnik:
DUBNICKA, DUBNIAK, DUBNIEWICZ, DUBNO, DUBNIEWSKA, DUBNIAŃSKA, DUBNOWSKA, DUBNYTSKA, DUBNIUK, DUBNA, DUBNOV, DUBNYUK, DUBNEVYCH, PADDUBNIK, DUBNICKI,
Zobacz podział na sylaby słowa Dubnik
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Dubnik
Zobacz anagramy i słowa z liter - Dubnik
Wybrane słowobrykaćczasownik niedokonanyodmiany:
brykałem, brykałam, brykałeś, brykałaś, brykał, brykała, brykało, brykaliśmy, brykałyśmy, brykaliście, brykałyście, ,...