Nazwisko mężczyzny (pan) - DUIJN |
---|
Mianownik (kto?) : Duijn |
To jest Jan Duijn. |
Dopełniacz (kogo?) : Duijna |
Na spotkaniu zabrakło Jana Duijna. |
Celownik (komu?) : Duijnowi |
Janowi Duijnowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Duijna |
Nikt tam nie widział Jana Duijna. |
Narzędnik (z kim?) : Duijnem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duijnem. |
Miejscownik (o kim?) : Duijnie |
Nie rozmawiamy o Janie Duijnie. |
Wołacz (o!): Duijnie |
Mój drogi Janie Duijnie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUIJNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Duijn |
Autorką artykułu jest Ewa Duijn. |
Dopełniacz (kogo?) : Duijn |
Udałem się po poradę do Ewy Duijn. |
Celownik (komu?) : Duijn |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Duijn. |
Biernik (kogo?) : Duijn |
Wszyscy lubią Ewę Duijn. |
Narzędnik (z kim?) : Duijn |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duijn. |
Miejscownik (o kim?) : Duijn |
Koleżanki plotkowały o Ewie Duijn. |
Wołacz (o!): Duijn |
Mylisz się Ewo Duijn! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUIJNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Duijnowie, depr. Duijny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Duijnowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Duijnów |
Sprawa Ewy i Jana Duijnów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Duijnom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duijnom. |
Biernik (kogo?) : Duijnów |
Ewę i Jana Duijnów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Duijnami |
Z Ewą i Janem Duijnami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Duijnach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duijnach. |
Wołacz (o!): Duijnowie, depr. Duijny |
Ewo i Janie Duijnowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUIJNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Duijn |
To są siostry Ewa i Magda Duijn. |
Dopełniacz (kogo?) : Duijn |
Przed domem Ewy i Magdy Duijn doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Duijn |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duijn. |
Biernik (kogo?) : Duijn |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duijn. |
Narzędnik (z kim?) : Duijn |
Wywiad z Ewą i Magdą Duijn był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Duijn |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duijn. |
Wołacz (o!): Duijn |
Dzień dobry Ewo i Magdo Duijn! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUIJN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUIJN
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUIJN
Wybrane słowokiniarzrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
kiniarza, kiniarzach, kiniarzami, kiniarze, kiniarzem, kiniarzom, kiniarzowi, kiniarzów, kiniarzu, kiniarzy, ,...
eOdmiany.pl ©2024