Odmiana nazwiska - DUIKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DUIKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUIKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duiko |
| To jest Jan Duiko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duiki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Duiki. |
| Celownik (komu?) : Duice |
| Janowi Duice dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Duikę |
| Nikt tam nie widział Jana Duikę. |
| Narzędnik (z kim?) : Duiką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duiką. |
| Miejscownik (o kim?) : Duice |
| Nie rozmawiamy o Janie Duice. |
| Wołacz (o!): Duiko |
| Mój drogi Janie Duiko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUIKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duiko |
| Autorką artykułu jest Ewa Duiko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duiko |
| Udałem się po poradę do Ewy Duiko. |
| Celownik (komu?) : Duiko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Duiko. |
| Biernik (kogo?) : Duiko |
| Wszyscy lubią Ewę Duiko. |
| Narzędnik (z kim?) : Duiko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duiko. |
| Miejscownik (o kim?) : Duiko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Duiko. |
| Wołacz (o!): Duiko |
| Mylisz się Ewo Duiko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUIKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duikowie, depr. Duiki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Duikowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duików |
| Sprawa Ewy i Jana Duików nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Duikom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duikom. |
| Biernik (kogo?) : Duików |
| Ewę i Jana Duików uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Duikami |
| Z Ewą i Janem Duikami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Duikach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duikach. |
| Wołacz (o!): Duikowie, depr. Duiki |
| Ewo i Janie Duikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUIKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duiko |
| To są siostry Ewa i Magda Duiko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duiko |
| Przed domem Ewy i Magdy Duiko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Duiko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duiko. |
| Biernik (kogo?) : Duiko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duiko. |
| Narzędnik (z kim?) : Duiko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Duiko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Duiko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duiko. |
| Wołacz (o!): Duiko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Duiko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUIKO:
Duiko, Duiki, Duice, Duikę, Duiką, Duikowie, Duików, Duikom, Duikami, Duikach,Zobacz nazwiska podobne do DUIKO:
DUIWE, DUILOVSKA, DUIN, DUIĆ, DUIJN, DUIJS, DÜING, DUIJNMAYER, DUIJVESTIJN, DUINEN, DUILOVSKYI, DUINA, DUI, DUIUN, DUIUNOV,
Zobacz podział na sylaby słowa DUIKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUIKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUIKO
Wybrane słowokontuarrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
kontuarom, kontuarami, kontuarach, kontuaru, kontuarowi, kontuarem, kontuarze, kontuary, kontuarów, ,...