Odmiana nazwiska - DUŃKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DUŃKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUŃKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duńko |
| To jest Jan Duńko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duńki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Duńki. |
| Celownik (komu?) : Duńce |
| Janowi Duńce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Duńkę |
| Nikt tam nie widział Jana Duńkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Duńką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duńką. |
| Miejscownik (o kim?) : Duńce |
| Nie rozmawiamy o Janie Duńce. |
| Wołacz (o!): Duńko |
| Mój drogi Janie Duńko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUŃKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duńko |
| Autorką artykułu jest Ewa Duńko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duńko |
| Udałem się po poradę do Ewy Duńko. |
| Celownik (komu?) : Duńko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Duńko. |
| Biernik (kogo?) : Duńko |
| Wszyscy lubią Ewę Duńko. |
| Narzędnik (z kim?) : Duńko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duńko. |
| Miejscownik (o kim?) : Duńko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Duńko. |
| Wołacz (o!): Duńko |
| Mylisz się Ewo Duńko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUŃKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duńkowie, depr. Duńki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Duńkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duńków |
| Sprawa Ewy i Jana Duńków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Duńkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duńkom. |
| Biernik (kogo?) : Duńków |
| Ewę i Jana Duńków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Duńkami |
| Z Ewą i Janem Duńkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Duńkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duńkach. |
| Wołacz (o!): Duńkowie, depr. Duńki |
| Ewo i Janie Duńkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUŃKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duńko |
| To są siostry Ewa i Magda Duńko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duńko |
| Przed domem Ewy i Magdy Duńko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Duńko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duńko. |
| Biernik (kogo?) : Duńko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duńko. |
| Narzędnik (z kim?) : Duńko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Duńko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Duńko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duńko. |
| Wołacz (o!): Duńko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Duńko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUŃKO:
Duńko, Duńki, Duńce, Duńkę, Duńką, Duńkowie, Duńków, Duńkom, Duńkami, Duńkach,Zobacz nazwiska podobne do DUŃKO:
DUŃSKA, DUŃCZYK, DUŃKA, DUŃKOWSKA, DUŃ, DUŃCZAK, DUŃCZEWSKA, DUŃDZIAK, DUŃCEW, DUŃCZYKOWSKA, DUŃSKI, DUŃKOWSKI, DUŃCZEWSKI, DUŃKA-MUSIAŁ, DUŃKO-KAŁUŻYŃSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa DUŃKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUŃKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUŃKO