Nazwisko mężczyzny (pan) - DYMITRIU |
---|
Mianownik (kto?) : Dymitriu |
To jest Jan Dymitriu. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymitriu |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dymitriu. |
Celownik (komu?) : Dymitriu |
Janowi Dymitriu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dymitriu |
Nikt tam nie widział Jana Dymitriu. |
Narzędnik (z kim?) : Dymitriu |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dymitriu. |
Miejscownik (o kim?) : Dymitriu |
Nie rozmawiamy o Janie Dymitriu. |
Wołacz (o!): Dymitriu |
Mój drogi Janie Dymitriu. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYMITRIUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymitriu |
Autorką artykułu jest Ewa Dymitriu. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymitriu |
Udałem się po poradę do Ewy Dymitriu. |
Celownik (komu?) : Dymitriu |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dymitriu. |
Biernik (kogo?) : Dymitriu |
Wszyscy lubią Ewę Dymitriu. |
Narzędnik (z kim?) : Dymitriu |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dymitriu. |
Miejscownik (o kim?) : Dymitriu |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dymitriu. |
Wołacz (o!): Dymitriu |
Mylisz się Ewo Dymitriu! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYMITRIURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymitriu, depr. Dymitriu |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dymitriu. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymitriu |
Sprawa Ewy i Jana Dymitriu nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dymitriu |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dymitriu. |
Biernik (kogo?) : Dymitriu |
Ewę i Jana Dymitriu uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dymitriu |
Z Ewą i Janem Dymitriu mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dymitriu |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dymitriu. |
Wołacz (o!): Dymitriu, depr. Dymitriu |
Ewo i Janie Dymitriu, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYMITRIUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymitriu |
To są siostry Ewa i Magda Dymitriu. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymitriu |
Przed domem Ewy i Magdy Dymitriu doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dymitriu |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dymitriu. |
Biernik (kogo?) : Dymitriu |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dymitriu. |
Narzędnik (z kim?) : Dymitriu |
Wywiad z Ewą i Magdą Dymitriu był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dymitriu |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dymitriu. |
Wołacz (o!): Dymitriu |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dymitriu! |
Zobacz podział na sylaby słowa DYMITRIU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DYMITRIU
Zobacz synonimy słowa DYMITRIU
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYMITRIU
Wybrane słowoosobnikrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
osobnicy, osobnika, osobnikach, osobnikami, osobniki, osobnikiem, osobnikom, osobnikowi, osobników, osobniku, ,...
eOdmiany.pl ©2025