Nazwisko mężczyzny (pan) - DYMKE |
---|
Mianownik (kto?) : Dymke |
To jest Jan Dymke. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dymkego. |
Celownik (komu?) : Dymkemu |
Janowi Dymkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dymkego |
Nikt tam nie widział Jana Dymkego. |
Narzędnik (z kim?) : Dymkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dymkem. |
Miejscownik (o kim?) : Dymkem |
Nie rozmawiamy o Janie Dymkem. |
Wołacz (o!): Dymke |
Mój drogi Janie Dymke. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYMKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymke |
Autorką artykułu jest Ewa Dymke. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymke |
Udałem się po poradę do Ewy Dymke. |
Celownik (komu?) : Dymke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dymke. |
Biernik (kogo?) : Dymke |
Wszyscy lubią Ewę Dymke. |
Narzędnik (z kim?) : Dymke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dymke. |
Miejscownik (o kim?) : Dymke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dymke. |
Wołacz (o!): Dymke |
Mylisz się Ewo Dymke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYMKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymkowie, depr. Dymke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dymkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymków |
Sprawa Ewy i Jana Dymków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dymkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dymkom. |
Biernik (kogo?) : Dymków |
Ewę i Jana Dymków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dymkami |
Z Ewą i Janem Dymkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dymkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dymkach. |
Wołacz (o!): Dymkowie, depr. Dymke |
Ewo i Janie Dymkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYMKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymke |
To są siostry Ewa i Magda Dymke. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymke |
Przed domem Ewy i Magdy Dymke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dymke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dymke. |
Biernik (kogo?) : Dymke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dymke. |
Narzędnik (z kim?) : Dymke |
Wywiad z Ewą i Magdą Dymke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dymke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dymke. |
Wołacz (o!): Dymke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dymke! |
Zobacz podział na sylaby słowa DYMKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DYMKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYMKE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024