Odmiana nazwiska - DYMKO
Zobacz też odmianę slowa DYMKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DYMKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DYMKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dymko |
| To jest Jan Dymko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dymki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dymki. |
| Celownik (komu?) : Dymce |
| Janowi Dymce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dymkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dymkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dymką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dymką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dymce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dymce. |
| Wołacz (o!): Dymko |
| Mój drogi Janie Dymko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYMKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dymko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dymko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dymko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dymko. |
| Celownik (komu?) : Dymko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dymko. |
| Biernik (kogo?) : Dymko |
| Wszyscy lubią Ewę Dymko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dymko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dymko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dymko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dymko. |
| Wołacz (o!): Dymko |
| Mylisz się Ewo Dymko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYMKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dymkowie, depr. Dymki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dymkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dymków |
| Sprawa Ewy i Jana Dymków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dymkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dymkom. |
| Biernik (kogo?) : Dymków |
| Ewę i Jana Dymków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dymkami |
| Z Ewą i Janem Dymkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dymkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dymkach. |
| Wołacz (o!): Dymkowie, depr. Dymki |
| Ewo i Janie Dymkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYMKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dymko |
| To są siostry Ewa i Magda Dymko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dymko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dymko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dymko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dymko. |
| Biernik (kogo?) : Dymko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dymko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dymko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dymko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dymko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dymko. |
| Wołacz (o!): Dymko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dymko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DYMKO:
Dymko, Dymki, Dymce, Dymkę, Dymką, Dymkowie, Dymków, Dymkom, Dymkami, Dymkach,Zobacz nazwiska podobne do DYMKO:
DYMEK, DYMOWSKA, DYMIŃSKA, DYMKOWSKA, DYMARSKA, DYMERSKA, DYMARCZYK, DYMECKA, DYMON, DYMEL, DYMNICKA, DYMCZYK, DYMAŁA, DYMAREK, DYMNA,
Zobacz podział na sylaby słowa DYMKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DYMKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYMKO
Wybrane słowo