Odmiana nazwiska - DZUN
Odmiana przez przypadki nazwiska DZUN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DZUN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzun |
| To jest Jan Dzun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzuna |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dzuna. |
| Celownik (komu?) : Dzunowi |
| Janowi Dzunowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dzuna |
| Nikt tam nie widział Jana Dzuna. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzunem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dzunem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzunie |
| Nie rozmawiamy o Janie Dzunie. |
| Wołacz (o!): Dzunie |
| Mój drogi Janie Dzunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzun |
| Autorką artykułu jest Ewa Dzun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzun |
| Udałem się po poradę do Ewy Dzun. |
| Celownik (komu?) : Dzun |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dzun. |
| Biernik (kogo?) : Dzun |
| Wszyscy lubią Ewę Dzun. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzun |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dzun. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzun |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dzun. |
| Wołacz (o!): Dzun |
| Mylisz się Ewo Dzun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzunowie, depr. Dzuny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dzunowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzunów |
| Sprawa Ewy i Jana Dzunów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dzunom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dzunom. |
| Biernik (kogo?) : Dzunów |
| Ewę i Jana Dzunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dzunami |
| Z Ewą i Janem Dzunami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzunach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dzunach. |
| Wołacz (o!): Dzunowie, depr. Dzuny |
| Ewo i Janie Dzunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzun |
| To są siostry Ewa i Magda Dzun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzun |
| Przed domem Ewy i Magdy Dzun doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dzun |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dzun. |
| Biernik (kogo?) : Dzun |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dzun. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzun |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dzun był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzun |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dzun. |
| Wołacz (o!): Dzun |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dzun! |
Wszystkie odmiany nazwiska DZUN:
Dzun, Dzuna, Dzunowi, Dzunem, Dzunie, Dzunowie, Dzuny, Dzunów, Dzunom, Dzunami, Dzunach,Zobacz nazwiska podobne do DZUN:
DZIEDZIC, DZIUBA, DZIKOWSKA, DZIURA, DZIĘCIOŁ, DZIĘGIELEWSKA, DZIK, DZIUBEK, DZIUBIŃSKA, DZIADOSZ, DZWONKOWSKA, DZIEWULSKA, DZIADEK, DZIEKAN, DZIEKOŃSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa DZUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZUN
Wybrane słowo