Nazwisko mężczyzny (pan) - DubrownaNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubrowna |
To jest Jan Dubrowna. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubrowny |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dubrowny. |
Celownik (komu?) : Dubrownie |
Janowi Dubrownie dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dubrownę |
Nikt tam nie widział Jana Dubrownę. |
Narzędnik (z kim?) : Dubrowną |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubrowną. |
Miejscownik (o kim?) : Dubrownie |
Nie rozmawiamy o Janie Dubrownie. |
Wołacz (o!): Dubrowno |
Mój drogi Janie Dubrowno. |
Nazwisko kobiety (pani) - Dubrowna |
---|
Mianownik (kto?) : Dubrowna |
Autorką artykułu jest Ewa Dubrowna. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubrownej |
Udałem się po poradę do Ewy Dubrownej. |
Celownik (komu?) : Dubrownej |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubrownej. |
Biernik (kogo?) : Dubrowną |
Wszyscy lubią Ewę Dubrowną. |
Narzędnik (z kim?) : Dubrowną |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubrowną. |
Miejscownik (o kim?) : Dubrownej |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dubrownej. |
Wołacz (o!): Dubrowna |
Mylisz się Ewo Dubrowna! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DubrownaRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubrownowie, depr. Dubrowny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubrownowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubrownów |
Sprawa Ewy i Jana Dubrownów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dubrownom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubrownom. |
Biernik (kogo?) : Dubrownów |
Ewę i Jana Dubrownów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dubrownami |
Z Ewą i Janem Dubrownami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dubrownach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubrownach. |
Wołacz (o!): Dubrownowie, depr. Dubrowny |
Ewo i Janie Dubrownowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Dubrowna |
---|
Mianownik (kto?) : Dubrowne |
To są siostry Ewa i Magda Dubrowne. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubrownych |
Przed domem Ewy i Magdy Dubrownych doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dubrownym |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubrownym. |
Biernik (kogo?) : Dubrowne |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubrowne. |
Narzędnik (z kim?) : Dubrownymi |
Wywiad z Ewą i Magdą Dubrownymi był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dubrownych |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubrownych. |
Wołacz (o!): Dubrowne |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dubrowne! |
Zobacz podział na sylaby słowa Dubrowna
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Dubrowna
Zobacz synonimy słowa Dubrowna
Zobacz anagramy i słowa z liter - Dubrowna
Wybrane słowonarcyzmrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
narcyzmom, narcyzmami, narcyzmach, narcyzmu, narcyzmowi, narcyzmem, narcyzmie, narcyzmy, narcyzmów, ,...
eOdmiany.pl ©2025