Odmiana nazwiska - FINKO
Zobacz też odmianę slowa FINKO
Odmiana przez przypadki nazwiska FINKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - FINKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Finko |
| To jest Jan Finko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Finki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Finki. |
| Celownik (komu?) : Fince |
| Janowi Fince dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Finkę |
| Nikt tam nie widział Jana Finkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Finką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Finką. |
| Miejscownik (o kim?) : Fince |
| Nie rozmawiamy o Janie Fince. |
| Wołacz (o!): Finko |
| Mój drogi Janie Finko. |
Nazwisko kobiety (pani) - FINKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Finko |
| Autorką artykułu jest Ewa Finko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Finko |
| Udałem się po poradę do Ewy Finko. |
| Celownik (komu?) : Finko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Finko. |
| Biernik (kogo?) : Finko |
| Wszyscy lubią Ewę Finko. |
| Narzędnik (z kim?) : Finko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Finko. |
| Miejscownik (o kim?) : Finko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Finko. |
| Wołacz (o!): Finko |
| Mylisz się Ewo Finko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - FINKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Finkowie, depr. Finki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Finkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Finków |
| Sprawa Ewy i Jana Finków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Finkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Finkom. |
| Biernik (kogo?) : Finków |
| Ewę i Jana Finków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Finkami |
| Z Ewą i Janem Finkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Finkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Finkach. |
| Wołacz (o!): Finkowie, depr. Finki |
| Ewo i Janie Finkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - FINKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Finko |
| To są siostry Ewa i Magda Finko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Finko |
| Przed domem Ewy i Magdy Finko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Finko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Finko. |
| Biernik (kogo?) : Finko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Finko. |
| Narzędnik (z kim?) : Finko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Finko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Finko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Finko. |
| Wołacz (o!): Finko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Finko! |
Wszystkie odmiany nazwiska FINKO:
Finko, Finki, Fince, Finkę, Finką, Finkowie, Finków, Finkom, Finkami, Finkach,Zobacz nazwiska podobne do FINKO:
FINK, FINC, FINKE, FINGAS, FINSTER, FINDYSZ, FINGER, FINKOWSKA, FINDLING, FINDURA, FINIK, FINKA, FINKELSTEIN, FINTZEL, FINTZ,
Zobacz podział na sylaby słowa FINKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
FINKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - FINKO
Wybrane słowonarzutarzeczownikrodzaj:
żeński