Odmiana nazwiska - KLAMAR
Odmiana przez przypadki nazwiska KLAMAR:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KLAMAR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Klamar |
| To jest Jan Klamar. |
| Dopełniacz (kogo?) : Klamara |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Klamara. |
| Celownik (komu?) : Klamarowi |
| Janowi Klamarowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Klamara |
| Nikt tam nie widział Jana Klamara. |
| Narzędnik (z kim?) : Klamarem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Klamarem. |
| Miejscownik (o kim?) : Klamarze |
| Nie rozmawiamy o Janie Klamarze. |
| Wołacz (o!): Klamarze |
| Mój drogi Janie Klamarze. |
Nazwisko kobiety (pani) - KLAMARNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Klamar |
| Autorką artykułu jest Ewa Klamar. |
| Dopełniacz (kogo?) : Klamar |
| Udałem się po poradę do Ewy Klamar. |
| Celownik (komu?) : Klamar |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Klamar. |
| Biernik (kogo?) : Klamar |
| Wszyscy lubią Ewę Klamar. |
| Narzędnik (z kim?) : Klamar |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Klamar. |
| Miejscownik (o kim?) : Klamar |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Klamar. |
| Wołacz (o!): Klamar |
| Mylisz się Ewo Klamar! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KLAMARRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Klamarowie, depr. Klamary |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Klamarowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Klamarów |
| Sprawa Ewy i Jana Klamarów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Klamarom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Klamarom. |
| Biernik (kogo?) : Klamarów |
| Ewę i Jana Klamarów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Klamarami |
| Z Ewą i Janem Klamarami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Klamarach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Klamarach. |
| Wołacz (o!): Klamarowie, depr. Klamary |
| Ewo i Janie Klamarowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KLAMARNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Klamar |
| To są siostry Ewa i Magda Klamar. |
| Dopełniacz (kogo?) : Klamar |
| Przed domem Ewy i Magdy Klamar doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Klamar |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Klamar. |
| Biernik (kogo?) : Klamar |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Klamar. |
| Narzędnik (z kim?) : Klamar |
| Wywiad z Ewą i Magdą Klamar był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Klamar |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Klamar. |
| Wołacz (o!): Klamar |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Klamar! |
Wszystkie odmiany nazwiska KLAMAR:
Klamar, Klamara, Klamarowi, Klamarem, Klamarze, Klamarowie, Klamary, Klamarów, Klamarom, Klamarami, Klamarach,Zobacz nazwiska podobne do KLAMAR:
KLAMA, KLAMKA, KLAMAN, KLAMANN, KLAMECKA, KLAMROWSKA, KLAMCZYŃSKA, KLAMUT, KLAMERUS, KLAMER, KLAMRA, KLAMIŃSKA, KLAMMER, KLAMEREK, KLAMRZYŃSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa KLAMAR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KLAMAR
Zobacz anagramy i słowa z liter - KLAMAR
Wybrane słowo