Odmiana nazwiska - Klamar

Odmiana przez przypadki nazwiska Klamar:

 nazwisko mężczyzny  nazwisko kobiety  nazwisko małżeństwa  nazwisko kobiet

Nazwisko mężczyzny (pan) - Klamar

Mianownik (kto?) :  Klamar
To jest Jan Klamar.
Dopełniacz (kogo?) :  Klamara
Na spotkaniu zabrakło Jana Klamara.
Celownik (komu?) :  Klamarowi
Janowi Klamarowi dostarczono dwie przesyłki.
Biernik (kogo?) :  Klamara
Nikt tam nie widział Jana Klamara.
Narzędnik (z kim?) :  Klamarem
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Klamarem.
Miejscownik (o kim?) :  Klamarze
Nie rozmawiamy o Janie Klamarze.
Wołacz (o!):   Klamarze
Mój drogi Janie Klamarze.

Nazwisko kobiety (pani) - Klamar

Nazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne.
Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska.
Mianownik (kto?) :  Klamar
Autorką artykułu jest Ewa Klamar.
Dopełniacz (kogo?) :  Klamar
Udałem się po poradę do Ewy Klamar.
Celownik (komu?) :  Klamar
Nie mogliśmy zaufać Ewie Klamar.
Biernik (kogo?) :  Klamar
Wszyscy lubią Ewę Klamar.
Narzędnik (z kim?) :  Klamar
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Klamar.
Miejscownik (o kim?) :  Klamar
Koleżanki plotkowały o Ewie Klamar.
Wołacz (o!):   Klamar
Mylisz się Ewo Klamar!

Nazwisko małżeństwa (państwo) - Klamar

Również grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie.
Mianownik (kto?) :  Klamarowie, depr. Klamary
Konkurs wygrali Ewa i Jan Klamarowie.
Dopełniacz (kogo?) :  Klamarów
Sprawa Ewy i Jana Klamarów nie była interesująca.
Celownik (komu?) :  Klamarom
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Klamarom.
Biernik (kogo?) :  Klamarów
Ewę i Jana Klamarów uhonorowano tytułem "Para Roku".
Narzędnik (z kim?) :  Klamarami
Z Ewą i Janem Klamarami mamy wspólne zdjęcia.
Miejscownik (o kim?) :  Klamarach
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Klamarach.
Wołacz (o!):   Klamarowie, depr. Klamary
Ewo i Janie Klamarowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia.

Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Klamar

Nazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne.
Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska.
Mianownik (kto?) :  Klamar
To są siostry Ewa i Magda Klamar.
Dopełniacz (kogo?) :  Klamar
Przed domem Ewy i Magdy Klamar doszło do wypadku.
Celownik (komu?) :  Klamar
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Klamar.
Biernik (kogo?) :  Klamar
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Klamar.
Narzędnik (z kim?) :  Klamar
Wywiad z Ewą i Magdą Klamar był bardzo zaskakujący.
Miejscownik (o kim?) :  Klamar
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Klamar.
Wołacz (o!):   Klamar
Dzień dobry Ewo i Magdo Klamar!

Wszystkie odmiany nazwiska Klamar:

Klamar, Klamara, Klamarowi, Klamarem, Klamarze, Klamarowie, Klamary, Klamarów, Klamarom, Klamarami, Klamarach,




Zobacz nazwiska podobne do Klamar:

KLAMA, KLAMKA, KLAMAN, KLAMANN, KLAMECKA, KLAMROWSKA, KLAMCZYŃSKA, KLAMUT, KLAMERUS, KLAMER, KLAMRA, KLAMIŃSKA, KLAMMER, KLAMEREK, KLAMRZYŃSKA,


Zobacz co to jest Klamar

Zobacz podział na sylaby słowa Klamar

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Klamar

Zobacz synonimy słowa Klamar

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter Klamar Zobacz anagramy i słowa z liter - Klamar




eOdmiany.pl ©2024