Odmiana nazwiska - KURKEN
Odmiana przez przypadki nazwiska KURKEN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KURKEN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurken |
| To jest Jan Kurken. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurkena |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kurkena. |
| Celownik (komu?) : Kurkenowi |
| Janowi Kurkenowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kurkena |
| Nikt tam nie widział Jana Kurkena. |
| Narzędnik (z kim?) : Kurkenem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kurkenem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurkenie |
| Nie rozmawiamy o Janie Kurkenie. |
| Wołacz (o!): Kurkenie |
| Mój drogi Janie Kurkenie. |
Nazwisko kobiety (pani) - KURKENNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurken |
| Autorką artykułu jest Ewa Kurken. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurken |
| Udałem się po poradę do Ewy Kurken. |
| Celownik (komu?) : Kurken |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kurken. |
| Biernik (kogo?) : Kurken |
| Wszyscy lubią Ewę Kurken. |
| Narzędnik (z kim?) : Kurken |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kurken. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurken |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kurken. |
| Wołacz (o!): Kurken |
| Mylisz się Ewo Kurken! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KURKENRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurkenowie, depr. Kurkeny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kurkenowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurkenów |
| Sprawa Ewy i Jana Kurkenów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kurkenom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kurkenom. |
| Biernik (kogo?) : Kurkenów |
| Ewę i Jana Kurkenów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kurkenami |
| Z Ewą i Janem Kurkenami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurkenach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kurkenach. |
| Wołacz (o!): Kurkenowie, depr. Kurkeny |
| Ewo i Janie Kurkenowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KURKENNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurken |
| To są siostry Ewa i Magda Kurken. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurken |
| Przed domem Ewy i Magdy Kurken doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kurken |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kurken. |
| Biernik (kogo?) : Kurken |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kurken. |
| Narzędnik (z kim?) : Kurken |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kurken był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurken |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kurken. |
| Wołacz (o!): Kurken |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kurken! |
Wszystkie odmiany nazwiska KURKEN:
Kurken, Kurkena, Kurkenowi, Kurkenem, Kurkenie, Kurkenowie, Kurkeny, Kurkenów, Kurkenom, Kurkenami, Kurkenach,Zobacz nazwiska podobne do KURKEN:
KURKOWSKA, KURKIEWICZ, KURKA, KURKOWIAK, KURKUS, KURKIEREWICZ, KURKO, KURKOWICZ, KURKAREWICZ, KURKUL, KURKIANIEC, KURKIN, KURKEREWICZ, KURKOWSKI, KURKLIŃSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa KURKEN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KURKEN
Zobacz anagramy i słowa z liter - KURKEN
Wybrane słowo