Nazwisko mężczyzny (pan) - MORKAN |
---|
Mianownik (kto?) : Morkan |
To jest Jan Morkan. |
Dopełniacz (kogo?) : Morkana |
Na spotkaniu zabrakło Jana Morkana. |
Celownik (komu?) : Morkanowi |
Janowi Morkanowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Morkana |
Nikt tam nie widział Jana Morkana. |
Narzędnik (z kim?) : Morkanem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Morkanem. |
Miejscownik (o kim?) : Morkanie |
Nie rozmawiamy o Janie Morkanie. |
Wołacz (o!): Morkanie |
Mój drogi Janie Morkanie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MORKANNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Morkan |
Autorką artykułu jest Ewa Morkan. |
Dopełniacz (kogo?) : Morkan |
Udałem się po poradę do Ewy Morkan. |
Celownik (komu?) : Morkan |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Morkan. |
Biernik (kogo?) : Morkan |
Wszyscy lubią Ewę Morkan. |
Narzędnik (z kim?) : Morkan |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Morkan. |
Miejscownik (o kim?) : Morkan |
Koleżanki plotkowały o Ewie Morkan. |
Wołacz (o!): Morkan |
Mylisz się Ewo Morkan! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MORKANRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Morkanowie, depr. Morkany |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Morkanowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Morkanów |
Sprawa Ewy i Jana Morkanów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Morkanom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Morkanom. |
Biernik (kogo?) : Morkanów |
Ewę i Jana Morkanów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Morkanami |
Z Ewą i Janem Morkanami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Morkanach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Morkanach. |
Wołacz (o!): Morkanowie, depr. Morkany |
Ewo i Janie Morkanowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MORKANNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Morkan |
To są siostry Ewa i Magda Morkan. |
Dopełniacz (kogo?) : Morkan |
Przed domem Ewy i Magdy Morkan doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Morkan |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Morkan. |
Biernik (kogo?) : Morkan |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Morkan. |
Narzędnik (z kim?) : Morkan |
Wywiad z Ewą i Magdą Morkan był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Morkan |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Morkan. |
Wołacz (o!): Morkan |
Dzień dobry Ewo i Magdo Morkan! |
Zobacz podział na sylaby słowa MORKAN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MORKAN
Zobacz anagramy i słowa z liter - MORKAN
Wybrane słowoparkietrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
parkiecie, parkietach, parkietami, parkietem, parkietom, parkietów, parkietu, parkiety, ,...
eOdmiany.pl ©2024