Nazwisko mężczyzny (pan) - SZKURYN |
---|
Mianownik (kto?) : Szkuryn |
To jest Jan Szkuryn. |
Dopełniacz (kogo?) : Szkuryna |
Na spotkaniu zabrakło Jana Szkuryna. |
Celownik (komu?) : Szkurynowi |
Janowi Szkurynowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Szkuryna |
Nikt tam nie widział Jana Szkuryna. |
Narzędnik (z kim?) : Szkurynem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szkurynem. |
Miejscownik (o kim?) : Szkurynie |
Nie rozmawiamy o Janie Szkurynie. |
Wołacz (o!): Szkurynie |
Mój drogi Janie Szkurynie. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZKURYNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szkuryn |
Autorką artykułu jest Ewa Szkuryn. |
Dopełniacz (kogo?) : Szkuryn |
Udałem się po poradę do Ewy Szkuryn. |
Celownik (komu?) : Szkuryn |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Szkuryn. |
Biernik (kogo?) : Szkuryn |
Wszyscy lubią Ewę Szkuryn. |
Narzędnik (z kim?) : Szkuryn |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szkuryn. |
Miejscownik (o kim?) : Szkuryn |
Koleżanki plotkowały o Ewie Szkuryn. |
Wołacz (o!): Szkuryn |
Mylisz się Ewo Szkuryn! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZKURYNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Szkurynowie, depr. Szkuryny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Szkurynowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Szkurynów |
Sprawa Ewy i Jana Szkurynów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Szkurynom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szkurynom. |
Biernik (kogo?) : Szkurynów |
Ewę i Jana Szkurynów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Szkurynami |
Z Ewą i Janem Szkurynami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Szkurynach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szkurynach. |
Wołacz (o!): Szkurynowie, depr. Szkuryny |
Ewo i Janie Szkurynowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZKURYNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szkuryn |
To są siostry Ewa i Magda Szkuryn. |
Dopełniacz (kogo?) : Szkuryn |
Przed domem Ewy i Magdy Szkuryn doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Szkuryn |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szkuryn. |
Biernik (kogo?) : Szkuryn |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szkuryn. |
Narzędnik (z kim?) : Szkuryn |
Wywiad z Ewą i Magdą Szkuryn był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Szkuryn |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szkuryn. |
Wołacz (o!): Szkuryn |
Dzień dobry Ewo i Magdo Szkuryn! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZKURYN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SZKURYN
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZKURYN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024