Odmiana nazwiska - SZPANBRUKER
Odmiana przez przypadki nazwiska SZPANBRUKER:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SZPANBRUKER |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szpanbruker |
| To jest Jan Szpanbruker. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szpanbrukera |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szpanbrukera. |
| Celownik (komu?) : Szpanbrukerowi |
| Janowi Szpanbrukerowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szpanbrukera |
| Nikt tam nie widział Jana Szpanbrukera. |
| Narzędnik (z kim?) : Szpanbrukerem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szpanbrukerem. |
| Miejscownik (o kim?) : Szpanbrukerze |
| Nie rozmawiamy o Janie Szpanbrukerze. |
| Wołacz (o!): Szpanbrukerze |
| Mój drogi Janie Szpanbrukerze. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZPANBRUKERNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szpanbruker |
| Autorką artykułu jest Ewa Szpanbruker. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szpanbruker |
| Udałem się po poradę do Ewy Szpanbruker. |
| Celownik (komu?) : Szpanbruker |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szpanbruker. |
| Biernik (kogo?) : Szpanbruker |
| Wszyscy lubią Ewę Szpanbruker. |
| Narzędnik (z kim?) : Szpanbruker |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szpanbruker. |
| Miejscownik (o kim?) : Szpanbruker |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szpanbruker. |
| Wołacz (o!): Szpanbruker |
| Mylisz się Ewo Szpanbruker! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZPANBRUKERRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szpanbrukerowie, depr. Szpanbrukery |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szpanbrukerowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szpanbrukerów |
| Sprawa Ewy i Jana Szpanbrukerów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szpanbrukerom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szpanbrukerom. |
| Biernik (kogo?) : Szpanbrukerów |
| Ewę i Jana Szpanbrukerów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szpanbrukerami |
| Z Ewą i Janem Szpanbrukerami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szpanbrukerach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szpanbrukerach. |
| Wołacz (o!): Szpanbrukerowie, depr. Szpanbrukery |
| Ewo i Janie Szpanbrukerowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZPANBRUKERNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szpanbruker |
| To są siostry Ewa i Magda Szpanbruker. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szpanbruker |
| Przed domem Ewy i Magdy Szpanbruker doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szpanbruker |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szpanbruker. |
| Biernik (kogo?) : Szpanbruker |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szpanbruker. |
| Narzędnik (z kim?) : Szpanbruker |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szpanbruker był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szpanbruker |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szpanbruker. |
| Wołacz (o!): Szpanbruker |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szpanbruker! |
Wszystkie odmiany nazwiska SZPANBRUKER:
Szpanbruker, Szpanbrukera, Szpanbrukerowi, Szpanbrukerem, Szpanbrukerze, Szpanbrukerowie, Szpanbrukery, Szpanbrukerów, Szpanbrukerom, Szpanbrukerami, Szpanbrukerach,Zobacz nazwiska podobne do SZPANBRUKER:
SZPANBRUKIER,
Zobacz podział na sylaby słowa SZPANBRUKER
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZPANBRUKER
Zobacz synonimy słowa SZPANBRUKER
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZPANBRUKER
Wybrane słowo