Nazwisko mężczyzny (pan) - Szpanbruker |
---|
Mianownik (kto?) : Szpanbruker |
To jest Jan Szpanbruker. |
Dopełniacz (kogo?) : Szpanbrukera |
Na spotkaniu zabrakło Jana Szpanbrukera. |
Celownik (komu?) : Szpanbrukerowi |
Janowi Szpanbrukerowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Szpanbrukera |
Nikt tam nie widział Jana Szpanbrukera. |
Narzędnik (z kim?) : Szpanbrukerem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szpanbrukerem. |
Miejscownik (o kim?) : Szpanbrukerze |
Nie rozmawiamy o Janie Szpanbrukerze. |
Wołacz (o!): Szpanbrukerze |
Mój drogi Janie Szpanbrukerze. |
Nazwisko kobiety (pani) - SzpanbrukerNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szpanbruker |
Autorką artykułu jest Ewa Szpanbruker. |
Dopełniacz (kogo?) : Szpanbruker |
Udałem się po poradę do Ewy Szpanbruker. |
Celownik (komu?) : Szpanbruker |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Szpanbruker. |
Biernik (kogo?) : Szpanbruker |
Wszyscy lubią Ewę Szpanbruker. |
Narzędnik (z kim?) : Szpanbruker |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szpanbruker. |
Miejscownik (o kim?) : Szpanbruker |
Koleżanki plotkowały o Ewie Szpanbruker. |
Wołacz (o!): Szpanbruker |
Mylisz się Ewo Szpanbruker! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SzpanbrukerRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Szpanbrukerowie, depr. Szpanbrukery |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Szpanbrukerowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Szpanbrukerów |
Sprawa Ewy i Jana Szpanbrukerów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Szpanbrukerom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szpanbrukerom. |
Biernik (kogo?) : Szpanbrukerów |
Ewę i Jana Szpanbrukerów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Szpanbrukerami |
Z Ewą i Janem Szpanbrukerami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Szpanbrukerach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szpanbrukerach. |
Wołacz (o!): Szpanbrukerowie, depr. Szpanbrukery |
Ewo i Janie Szpanbrukerowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SzpanbrukerNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szpanbruker |
To są siostry Ewa i Magda Szpanbruker. |
Dopełniacz (kogo?) : Szpanbruker |
Przed domem Ewy i Magdy Szpanbruker doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Szpanbruker |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szpanbruker. |
Biernik (kogo?) : Szpanbruker |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szpanbruker. |
Narzędnik (z kim?) : Szpanbruker |
Wywiad z Ewą i Magdą Szpanbruker był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Szpanbruker |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szpanbruker. |
Wołacz (o!): Szpanbruker |
Dzień dobry Ewo i Magdo Szpanbruker! |
Zobacz podział na sylaby słowa Szpanbruker
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Szpanbruker
Zobacz synonimy słowa Szpanbruker
Zobacz anagramy i słowa z liter - Szpanbruker
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024