Odmiana nazwiska - Szurko
Odmiana przez przypadki nazwiska Szurko:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Szurko |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szurko |
| To jest Jan Szurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szurki. |
| Celownik (komu?) : Szurce |
| Janowi Szurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Szurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Szurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Szurce. |
| Wołacz (o!): Szurko |
| Mój drogi Janie Szurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - SzurkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szurko |
| Autorką artykułu jest Ewa Szurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szurko |
| Udałem się po poradę do Ewy Szurko. |
| Celownik (komu?) : Szurko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szurko. |
| Biernik (kogo?) : Szurko |
| Wszyscy lubią Ewę Szurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Szurko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szurko. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szurko. |
| Wołacz (o!): Szurko |
| Mylisz się Ewo Szurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SzurkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szurkowie, depr. Szurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szurków |
| Sprawa Ewy i Jana Szurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szurkom. |
| Biernik (kogo?) : Szurków |
| Ewę i Jana Szurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szurkami |
| Z Ewą i Janem Szurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szurkach. |
| Wołacz (o!): Szurkowie, depr. Szurki |
| Ewo i Janie Szurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SzurkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szurko |
| To są siostry Ewa i Magda Szurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szurko |
| Przed domem Ewy i Magdy Szurko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szurko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szurko. |
| Biernik (kogo?) : Szurko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Szurko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szurko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szurko. |
| Wołacz (o!): Szurko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szurko! |
Wszystkie odmiany nazwiska Szurko:
Szurko, Szurki, Szurce, Szurkę, Szurką, Szurkowie, Szurków, Szurkom, Szurkami, Szurkach,Zobacz nazwiska podobne do Szurko:
SZURA, SZURGOT, SZUREK, SZURLEJ, SZURGOCIŃSKA, SZURYGA, SZURMAN, SZURNICKA, SZURMAK, SZURMA, SZURKOWSKA, SZUR, SZURAWSKA, SZURPICKA, SZURAN,
Zobacz podział na sylaby słowa Szurko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Szurko
Zobacz anagramy i słowa z liter - Szurko
Wybrane słowoodwlecczasownik dokonanyodmiany:
odwlekłem, odwlekłam, odwlekłeś, odwlekłaś, odwlekł, odwlekła, odwlekło, odwlekliśmy, odwlekłyśmy, odwlekliście, odwlekłyście, ,...