Odmiana nazwiska - WIERNA
Zobacz też odmianę slowa WIERNA
Odmiana przez przypadki nazwiska WIERNA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - WIERNANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wierna |
| To jest Jan Wierna. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wierny |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Wierny. |
| Celownik (komu?) : Wiernie |
| Janowi Wiernie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Wiernę |
| Nikt tam nie widział Jana Wiernę. |
| Narzędnik (z kim?) : Wierną |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wierną. |
| Miejscownik (o kim?) : Wiernie |
| Nie rozmawiamy o Janie Wiernie. |
| Wołacz (o!): Wierno |
| Mój drogi Janie Wierno. |
Nazwisko kobiety (pani) - WIERNA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wierna |
| Autorką artykułu jest Ewa Wierna. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wiernej |
| Udałem się po poradę do Ewy Wiernej. |
| Celownik (komu?) : Wiernej |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Wiernej. |
| Biernik (kogo?) : Wierną |
| Wszyscy lubią Ewę Wierną. |
| Narzędnik (z kim?) : Wierną |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wierną. |
| Miejscownik (o kim?) : Wiernej |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Wiernej. |
| Wołacz (o!): Wierna |
| Mylisz się Ewo Wierna! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WIERNARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wiernowie, depr. Wierny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Wiernowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wiernów |
| Sprawa Ewy i Jana Wiernów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Wiernom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wiernom. |
| Biernik (kogo?) : Wiernów |
| Ewę i Jana Wiernów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Wiernami |
| Z Ewą i Janem Wiernami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Wiernach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wiernach. |
| Wołacz (o!): Wiernowie, depr. Wierny |
| Ewo i Janie Wiernowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WIERNA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wierne |
| To są siostry Ewa i Magda Wierne. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wiernych |
| Przed domem Ewy i Magdy Wiernych doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Wiernym |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wiernym. |
| Biernik (kogo?) : Wierne |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wierne. |
| Narzędnik (z kim?) : Wiernymi |
| Wywiad z Ewą i Magdą Wiernymi był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Wiernych |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wiernych. |
| Wołacz (o!): Wierne |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Wierne! |
Wszystkie odmiany nazwiska WIERNA:
Wierna, Wierny, Wiernie, Wiernę, Wierną, Wierno, Wiernej, Wiernowie, Wiernów, Wiernom, Wiernami, Wiernach, Wierne, Wiernych, Wiernym, Wiernymi,Zobacz nazwiska podobne do WIERNA:
WIERZBICKA, WIERZCHOWSKA, WIERZBOWSKA, WIERZBA, WIERCIŃSKA, WIERZBIŃSKA, WIERCIOCH, WIERZEJSKA, WIERZCHOŃ, WIERUSZEWSKA, WIERTEL, WIERUCKA, WIERTELAK, WIERDAK, WIERNICKA,
Zobacz podział na sylaby słowa WIERNA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
WIERNA
Zobacz anagramy i słowa z liter - WIERNA