Odmiana nazwiska - BRUNKEN
Odmiana przez przypadki nazwiska BRUNKEN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - BRUNKEN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brunken |
| To jest Jan Brunken. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brunkena |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Brunkena. |
| Celownik (komu?) : Brunkenowi |
| Janowi Brunkenowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Brunkena |
| Nikt tam nie widział Jana Brunkena. |
| Narzędnik (z kim?) : Brunkenem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Brunkenem. |
| Miejscownik (o kim?) : Brunkenie |
| Nie rozmawiamy o Janie Brunkenie. |
| Wołacz (o!): Brunkenie |
| Mój drogi Janie Brunkenie. |
Nazwisko kobiety (pani) - BRUNKENNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brunken |
| Autorką artykułu jest Ewa Brunken. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brunken |
| Udałem się po poradę do Ewy Brunken. |
| Celownik (komu?) : Brunken |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Brunken. |
| Biernik (kogo?) : Brunken |
| Wszyscy lubią Ewę Brunken. |
| Narzędnik (z kim?) : Brunken |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Brunken. |
| Miejscownik (o kim?) : Brunken |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Brunken. |
| Wołacz (o!): Brunken |
| Mylisz się Ewo Brunken! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BRUNKENRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brunkenowie, depr. Brunkeny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Brunkenowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brunkenów |
| Sprawa Ewy i Jana Brunkenów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Brunkenom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Brunkenom. |
| Biernik (kogo?) : Brunkenów |
| Ewę i Jana Brunkenów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Brunkenami |
| Z Ewą i Janem Brunkenami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Brunkenach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Brunkenach. |
| Wołacz (o!): Brunkenowie, depr. Brunkeny |
| Ewo i Janie Brunkenowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BRUNKENNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brunken |
| To są siostry Ewa i Magda Brunken. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brunken |
| Przed domem Ewy i Magdy Brunken doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Brunken |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Brunken. |
| Biernik (kogo?) : Brunken |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Brunken. |
| Narzędnik (z kim?) : Brunken |
| Wywiad z Ewą i Magdą Brunken był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Brunken |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Brunken. |
| Wołacz (o!): Brunken |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Brunken! |
Wszystkie odmiany nazwiska BRUNKEN:
Brunken, Brunkena, Brunkenowi, Brunkenem, Brunkenie, Brunkenowie, Brunkeny, Brunkenów, Brunkenom, Brunkenami, Brunkenach,Zobacz nazwiska podobne do BRUNKEN:
BRUNKA, BRUNKE, BRUNKALLA, BRUNKAŁ, BRUNKAL, BRUNKO, BRUNKOWSKA, BRUNKOVSKA, BRUNKOWSKI, BRUNK, BRUNKOVSKYI,
Zobacz podział na sylaby słowa BRUNKEN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BRUNKEN
Zobacz anagramy i słowa z liter - BRUNKEN