Nazwisko mężczyzny (pan) - Szkurat |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szkurat |
| To jest Jan Szkurat. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szkurata |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szkurata. |
| Celownik (komu?) : Szkuratowi |
| Janowi Szkuratowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szkurata |
| Nikt tam nie widział Jana Szkurata. |
| Narzędnik (z kim?) : Szkuratem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szkuratem. |
| Miejscownik (o kim?) : Szkuracie |
| Nie rozmawiamy o Janie Szkuracie. |
| Wołacz (o!): Szkuracie |
| Mój drogi Janie Szkuracie. |
Nazwisko kobiety (pani) - SzkuratNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szkurat |
| Autorką artykułu jest Ewa Szkurat. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szkurat |
| Udałem się po poradę do Ewy Szkurat. |
| Celownik (komu?) : Szkurat |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szkurat. |
| Biernik (kogo?) : Szkurat |
| Wszyscy lubią Ewę Szkurat. |
| Narzędnik (z kim?) : Szkurat |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szkurat. |
| Miejscownik (o kim?) : Szkurat |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szkurat. |
| Wołacz (o!): Szkurat |
| Mylisz się Ewo Szkurat! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SzkuratRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szkuratowie, depr. Szkuraty |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szkuratowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szkuratów |
| Sprawa Ewy i Jana Szkuratów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szkuratom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szkuratom. |
| Biernik (kogo?) : Szkuratów |
| Ewę i Jana Szkuratów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szkuratami |
| Z Ewą i Janem Szkuratami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szkuratach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szkuratach. |
| Wołacz (o!): Szkuratowie, depr. Szkuraty |
| Ewo i Janie Szkuratowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SzkuratNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szkurat |
| To są siostry Ewa i Magda Szkurat. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szkurat |
| Przed domem Ewy i Magdy Szkurat doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szkurat |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szkurat. |
| Biernik (kogo?) : Szkurat |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szkurat. |
| Narzędnik (z kim?) : Szkurat |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szkurat był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szkurat |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szkurat. |
| Wołacz (o!): Szkurat |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szkurat! |
Zobacz podział na sylaby słowa Szkurat
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Szkurat
Zobacz anagramy i słowa z liter - Szkurat
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025