Nazwisko mężczyzny (pan) - BURKIN |
---|
Mianownik (kto?) : Burkin |
To jest Jan Burkin. |
Dopełniacz (kogo?) : Burkina |
Na spotkaniu zabrakło Jana Burkina. |
Celownik (komu?) : Burkinowi |
Janowi Burkinowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Burkina |
Nikt tam nie widział Jana Burkina. |
Narzędnik (z kim?) : Burkinem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burkinem. |
Miejscownik (o kim?) : Burkinie |
Nie rozmawiamy o Janie Burkinie. |
Wołacz (o!): Burkinie |
Mój drogi Janie Burkinie. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURKINNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Burkin |
Autorką artykułu jest Ewa Burkin. |
Dopełniacz (kogo?) : Burkin |
Udałem się po poradę do Ewy Burkin. |
Celownik (komu?) : Burkin |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Burkin. |
Biernik (kogo?) : Burkin |
Wszyscy lubią Ewę Burkin. |
Narzędnik (z kim?) : Burkin |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burkin. |
Miejscownik (o kim?) : Burkin |
Koleżanki plotkowały o Ewie Burkin. |
Wołacz (o!): Burkin |
Mylisz się Ewo Burkin! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURKINRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Burkinowie, depr. Burkiny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Burkinowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Burkinów |
Sprawa Ewy i Jana Burkinów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Burkinom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burkinom. |
Biernik (kogo?) : Burkinów |
Ewę i Jana Burkinów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Burkinami |
Z Ewą i Janem Burkinami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Burkinach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burkinach. |
Wołacz (o!): Burkinowie, depr. Burkiny |
Ewo i Janie Burkinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURKINNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Burkin |
To są siostry Ewa i Magda Burkin. |
Dopełniacz (kogo?) : Burkin |
Przed domem Ewy i Magdy Burkin doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Burkin |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burkin. |
Biernik (kogo?) : Burkin |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burkin. |
Narzędnik (z kim?) : Burkin |
Wywiad z Ewą i Magdą Burkin był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Burkin |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burkin. |
Wołacz (o!): Burkin |
Dzień dobry Ewo i Magdo Burkin! |
Zobacz podział na sylaby słowa BURKIN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BURKIN
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURKIN
Wybrane słowoprezentrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
prezencie, prezentach, prezentami, prezentem, prezentom, prezentów, prezentu, prezenty, ,...
eOdmiany.pl ©2024